Wakker Dier lanceert dubieuze campagne vroegtijdig slachten varkens

Het heeft er veel van weg dat Wakker Dier in een lange brainstormsessie een lijst heeft gemaakt van alle in hun ogen voorkomende ‘misstanden’ in de veehouderij en hier vervolgens een agenda op heeft gemaakt om op gezette tijden telkens een nieuwe anti-veehouderij campagne op te zetten om het publiek van eenzijdige informatie te voorzien. Het gevolg is dat er in elke periode van het jaar een nieuwe campagne wordt gelanceerd. Dit gebeurt overigens in overleg met andere anti-veehouderij-organisaties, zodat er altijd ‘slechte’ berichten in het nieuws zijn. Met een constante stroom van eenzijdig ‘slecht’ nieuws hopen organisaties als Wakker Dier de publieke opinie te beïnvloeden.

Zo stelt de stichting dat bijna één op de zeven dieren in de veehouderij te vroeg wordt geslacht. Dat zijn ieder jaar 81 miljoen dieren, waarvan vooral pluimveedieren. Het zijn dieren die niet meer geschikt zijn voor productie en daarom geslacht, vergast of op een andere manier gedood te worden. Door de hoge prijsdruk kiezen boeren er al snel voor om onrendabele dieren voortijdig uit de productie te nemen.

3,5 jaar oude zeugen

Jaarlijks wordt ook 42 procent van alle zeugen op een varkensbedrijf naar de slacht afgevoerd en vervangen. Voor heel Nederland komt dat overeen met 480.000 zeugen per jaar. De meeste zeugen worden nog geen 3,5 jaar oud (AgriSyst 2014). Een lage vruchtbaarheid, te lage productie en pootproblemen zijn de drie voornaamste redenen voor het afvoeren van zeugen (Varkensbedrijf 2012). Een belangrijke oorzaak van de gezondheidsproblemen bij zeugen is de snelle groei, in combinatie met een hoge melkproductie. Dit verhoogt het risico op allerlei gewrichts- en skeletproblemen zoals versleten gewrichten, breuken en osteochondrose (Prunier et al. 2010; Varkensbedrijf 2010).

‘Misstanden’

Daarnaast legt het fokken op het hoge aantal biggen per worp en de grote opname van melk door de biggen, een groot beslag op de energiereserves en voedingsstoffen van de zeug. Net als bij melkkoeien put dit de energie- en voedingsreserves uit, wat kan zorgen voor vruchtbaarheidsproblemen en een grotere vatbaarheid voor ziektes. Uiteindelijk kan een zeug hier zelfs aan sterven (Prunier et al. 2010; Rutherford et al. 2011). Naast deze selectie vindt ook tijdens de opfok van zeugen een strenge selectie plaats. 25 procent van de varkens die zijn aangehouden om biggetjes te werpen, wordt op 6,5 maanden afgekeurd en geslacht; jaarlijks zijn dat 43 duizend opfokzeugen. Met deze cijfers wil de stichting het publiek informatie geven over de ‘misstanden’ in de varkenshouderij, maar geeft heel summier de redenen aan waarom.

Dierenverspilling door kiloknallers

Wakker Dier vindt het de morele plicht van bedrijfsleven, overheid en consument om de vroege selectie van dieren en dierenverspilling aan te pakken. Als er een einde komt aan het stunten met prijzen voor dierlijke producten, neemt de prijsdruk af. Bovendien kan de boer dan investeren in andere houderijsystemen.

In de varkenshouderij wordt elk onderdeel van elk varken gebruikt. Van verkwisting van dieren is geen sprake. Ook gaat de stichting voorbij aan de inzet van de varkenshouderij en fokkerij om juist zaken als levensduur en uitval van biggen te voorkomen, terwijl ook gekeken wordt naar zaken als worpgrootte en robuustheid van zeugen en biggen. Met andere woorden: de sector is volop in beweging. Maar dat verhaal vertelt de stichting niet, want dan zou de bodem onder de hele campagne weggeslagen worden.