Duitsland krijgt wettelijke dierwelzijnscertificaat voor varkensvlees
Duits varkensvlees krijgt een wettelijk beschermd dierwelzijnskeurmerk. Het label moet de consument erop wijzen dat deze vleesproducten afkomstig zijn van dieren die in betere omstandigheden, dan de wettelijke minimumeisen voorschrijven, hebben geleefd. Vervolgens bepaalt de consument via zijn vleesaankopen hoeveel waarde hij concreet hecht aan dierwelzijn. Volgens de Bondsminister van Landbouw Julia Klöckner is een overgrote meerderheid van de consument (81 procent) bereid om meer te betalen voor vlees als ze de garantie krijgt dat de dieren onder betere leefomstandigheden geleefd hebben. De consument zegt ook een wettelijk beschermd dierwelzijnskeurmerk te prefereren. Momenteel wordt een deel van het vlees onder label ‘Initiative Tierwohl’ in diverse supermarktketens aan de man gebracht.
Eisen
Het nieuwe dierwelzijnskeurmerk krijgt drie niveaus. De eisen van deze drie niveaus gaan verder dan de wettelijke minimumnormen. Zo krijgen de varkens op het eerste niveau 20 procent meer ruimte ten opzichte van de minimum standaard. In de twee vervolgstappen groeit dit tot respectievelijk 47 procent meer ruimte en tot 91 procent meer leefruimte inclusief een verplichte uitloopmogelijkheid voor varkens vanaf 30 kilogram. In de stallen dient voldoende ruwvoer aanwezig te zijn. De varkens beschikken zo over voldoende gelegenheid om te kauwen, te eten en te woelen. Verder dienen de stallen dusdanig te worden aangepast dat het varken gericht kan kiezen voor functies zoals: eten, slapen en bewegen. Enkele opties daartoe zijn een hoger plateau in de stal, ingestrooide ligdelen, verschillende lichtintensiteit, plek om te schuren en koelere gedeelten. Als nestmateriaal dienen de stallen voorzien te zijn van lang organisch nestmateriaal. Het spenen van de biggen mag pas na minimaal 25 dagen, 28 dagen en 35 dagen. Dit is afhankelijke van het welzijnsniveau waarvoor de varkenshouder kiest. Via diverse afleidingsmaterialen dienen de varkenshouders het staartbijten terug te brengen. Vanaf het tweede niveau is staartknippen verboden. Biggen mogen niet verdovingsloos worden gecastreerd. Enten tegen berengeur is toegestaan. Jaarlijks moet de deelnemende varkenshouder zich laten bijscholen op het vlak van dierenwelzijn. Het transport vanaf de stal naar het slachthuis mag maximaal 8 uur duren. Bij een transporttijd langer dan 4 uur dienen de varkens in de vrachtauto te beschikken over stro en water.
Ambitieus
In een eerste reactie betitelt de ISN (Interessengemeinschaft der Schweinehalter Deutschland) de nieuwe eisen als erg ambitieus. ISN denkt dat voldoende varkenshouders bereid zijn hun stallen aan te passen. Wel moet duidelijk worden hoe ze deze investeringen kunnen terugverdienen en hoe ze de hogere kostprijs krijgen gecompenseerd. ISN wijst ook op een groot praktisch probleem: tal van de nieuwe dierwelzijnseisen staan haaks op andere (milieu-)regelgeving. Om tegenstrijdige regelgeving met betrekking tot dierenwelzijn en milieudoelstellingen op te lossen zullen de ministers van landbouw en milieu, volgens de ISN met elkaar aan tafel moeten. Komt hier niets uit, dan hebben al deze dierenwelzijnsmaatregelen geen zin. In de ogen van Duitse dieren- en milieubeschermingsorganisaties gaan de gestelde eisen niet ver genoeg.
