'Afstandsnormen veehouderij niet nodig'

Dat zei directeur diergezondheid Ynte Schukken van de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) deze week op de ledenvergadering van LTO-Salland in Wesepe.

„Ik hoop dat gemeenten, en zeker plattelandsgemeenten met veel landbouw, zich blijven baseren op cijfers en wetenschappelijk onderzoek. Maar er is een groot verschil tussen imago en wetenschap als het om zoönosen en veehouderij gaat”, zegt de directeur.

Uitzondering voor Q-koorts

Schukken maakte een uitzondering voor Q-koorts. Onderzoek heeft tijdens de grote uitbraak enkele jaren geleden aangetoond dat afhankelijk van de wind omwonenden wel meer risico op besmetting hebben gelopen.

„De aanpak van de Q-koorts was echter succesvol. Er zijn nu nog maar een paar bedrijven waar enkele oudere geiten positief testen omdat ze het hebben gehad”, vertelt Schukken.

Geen reden

„Voor de rest kunnen infectieziekten geen reden zijn om zones te creëren tussen veehouderij en burger. De kans op Campylobacter en salmonella, de twee meest voorkomende, is in een stedelijke omgeving zelfs hoger dan op het platteland”, vertelt Schukken.

Omwonenden van veehouderijen lopen wel een grotere kans op luchtwegirritaties en infecties door de uitstoot van fijnstof met daarin celwandjes van e-colibacteriën. „Dat probleem is echter goed op te lossen met een luchtwasser.”

Lichte ziekteverschijnselen

Bij Campylobacter en salmonella zijn de ziekteverschijnselen licht. „Zeker als het om gezonde sportieve mensen van 30 jaar gaat. Ook het drinken van rauwe melk, dat steeds meer in komt, is voor die groep geen enkel probleem.”

„Voor kinderen, ouderen, zieken en zwangere vrouwen ligt dat heel anders. Die groepen komen juist veel voor in kinderboerderijen. We hebben daarom een zoönosecertificaat met check- en vragenlijst gemaakt.”

„Voor boeren die veel mensen op hun bedrijf ontvangen is dat misschien ook aan te raden. Goede hygiëne, zieke dieren in quarantaine op plaatsen waar bezoekers niet komen, goede registratie en het inschakelen van de dierenarts zijn in ieder geval belangrijk”, zegt de directeur. 

Amerikaanse claimcultuur

Schukken was behalve dierenarts in Utrecht jarenlang hoogleraar in de VS en zag daar dat boeren snel werden aangeklaagd door mensen die na een bedrijfsbezoek ziek waren geworden.

„Die claimcultuur is er hier nog niet. Maar met zo’n certificaat toont u omwonenden en overheid wel dat u serieus bezig bent met zoönosen. Bij de Brabantse Zorgvuldigheids Score telt dit al mee. Het kan dus helpen als u een aanvraag voor uitbreiding doet.”