Gouden Regel 3: Behandel biggen vanuit het hok
PRRS-verspreiding vindt plaats via direct dier-dier contact, maar ook door indirect contact. De dosis die nodig is - voor het virus - een succesvolle PRRS-infectie, hangt voor een belangrijk deel af van de infectieroute. Over het algemeen geldt dat direct contact van open wondjes met door PRRS-virus geïnfecteerd materiaal heel veel makkelijker tot infecties leidt dan de inademing van PRRS-virus via de neus of opname via de bek.
De infectieuze doseringen verhouden zich ongeveer als volgt 1:60 (wond:neus) en 1:20000 (neus:bek). Waarbij opgemerkt dat er in geïnfecteerd speeksel, snot of bloed per milliliter vaak al genoeg virus zit voor een infectie op ieder van de drie bovenstaande manieren. Via mest is er minder risico van verspreiding, want de uitscheiding van PRRS-virus in mest wisselt.
Uit eigen onderzoek middels de COMBAT vragenlijst weten we dat op bijna 60% van de vermeerderingsbedrijven in Nederland de biggen bij het behandelen in kratjes worden geplaatst, zonder dat de kratjes tussen de tomen door worden gereinigd. Het gebruik van kratjes betekent een extra risico omdat in besmeurde kratjes via indirect contact infecties gemakkelijk kunnen plaatsvinden van toom naar toom. Het heeft dan ook de voorkeur om de biggen direct vanuit het hok te behandelen.
Ook bij het behandelen van biggen vanuit het hok moeten de nodige hygiënemaatregelen worden genomen, met de nadruk op maatregelen tussen de opeenvolgende tomen. Meer hierover in ons volgende artikel over de 4e Gouden Regel.
De 10 Gouden Regels zijn onderdeel van de Totale PRRS Aanpak, een bijdrage aan een stevig fundament dat nodig is voor gezonde dieren op uw bedrijf. Dit past binnen onze Preventie Werkt visie. ‘Behandel biggen vanuit het hok’ is Gouden Regel 3 op de nieuwe 10 Gouden Regels poster van Boehringer Ingelheim. Iedereen een PRRS-vrije big!
Heeft u interesse in de stalbestendige, op humoristische wijze geïllustreerde 10 Gouden Regels poster op A1-formaat? Vraag de poster nu aan en krijg ‘m gratis thuis gestuurd.
Lees ook onze eerdere artikelen in deze serie:
Geraadpleegde bronnen:
- Hermann et al. Vet Microbiol. 2005 Sep 30;110(1-2):7-16
- Pileri and Mateu Vet Res (2016) 47:108 DOI 10.1186/s13567-016-0391-4
- Rathkjen and Dall Acta Vet Scand (2017) 59:4 DOI 10.1186/s13028-016-0270-z
Tekst: Martijn Steenaert, Elisa van Velzen
Beeld: Boehringer Ingelheim Animal Health Netherlands B.V.