Lichte daling antibioticagebruik varkenshouderij

Dat blijkt uit het jaarverslag 2014 van de SDa (Autoriteit Diergeneesmiddelen). De SDA constateert dat het antibioticareductie in de hele veehouderij stagneert. In de pluimveehouderij liep het antibioticagebruik zelfs weer op. Bij zowel de vleeskuikens (21,1 procent) als kalkoenen (4,9 procent) steeg het gebruik. De grootste daling was in de melkveehouderij met 19,7 procent. In de kalversector daalde het antibioticagebruik met 1,6 procent.

13,5 procent gedaald
Gerekend in DDDA (Defined Daily Dose Animal) op basis van het gewicht van alle landbouwdieren is het totale antibioticaverbruik in de Nederlandse veehouderij over 2014 met 13,5 procent gedaald. In kilo’s uitgerekend werd er vorig jaar 4,5 procent minder antibiotica verkocht.

Het verbruik van antibiotica die voor de mens belangrijk is zoals 3e en 4e generatie cefalosporines en fluorochinolonen bleef in de veehouderij ook in 2014 dalen. Van alle cefalosporines wordt inmiddels 97 procent gebruikt in sectoren die de SDa niet monitort zoals gezelschapsdieren. Bij fluorochinolonen wordt 60 procent buiten de veehouderij gebruikt.

Kilo's actieve stof
In de varkenssector is sprake van een daling in gebruik van 4,4 procent op basis van de DDDA. Het gebruik van polymyxines is ten opzichte van 2013 afgenomen met 16 procent, het gebruik van aminoglycosiden is in dezelfde periode toegenomen met 10 procent.

De antibioticadaling sinds 2007 voor zeugen/biggen en vleesvarkens is respectievelijk 56,2 procent en 49,9 procent. Vergeleken met 2009 werd vorig jaar ruim 58 procent aan kilo’s actieve stof minder verkocht. 

Andere werkwijze noodzakelijk
Volgens de SDA is er komende jaren een andere werkwijze noodzakelijk voor een verdere reductie. Centraal moet daarbij staan een uitgebreid onderzoek naar de factoren die verklaren waarom het ene bedrijf veel en het andere bedrijf juist weinig antibiotica nodig heeft.

Daarnaast wil het expertpanel van de SDa komende jaren vooral aandacht gaan besteden aan veebedrijven en dierenartsen die (veel) meer dan gemiddeld gebruiken. De verschillen tussen die twee groepen zijn nog steeds groot. Ook de eventuele aanwezigheid van resistente bacteriën op bedrijven is een belangrijke factor.