Paleontologen ontdekken Turkije als bakermat Europees varken
De domesticatie of verhuiselijken van varkens uit het Nabije Oosten (het huidige Zuidwest-Azië) begon rond 10500 voor Christus in het hedendaagse Turkije. Domesticatie komt van het Latijnse domus ofwel huis. Dit is het proces waarmee de mens dieren en planten door selectie en fokken zodanig van eigenschappen verandert dat deze dieren en planten steeds meer aangepast raken aan het leven dicht bij en in dienst van de mens.
Nadat de varkens duizenden jaren lang lokaal werden gefokt en getemd, trokken de boeren uit het Nabije Oosten westwaarts en introduceerde ze hun varkens in Europa. Deze dieren werden vervolgens hier gekruist met wilde zwijnen. Daardoor verdween de genetische overeenkomsten met het voorgeslacht uit het Nabije Oosten. Varkens uit 7100 tot 6000 voor Christus hadden nog genetische sporen uit zowel Europa als het Nabije Oosten. Maar jaren later hadden de Europese varkens nog maar 4 procent genetische overeenkomst met hun oosterse voorgeslacht.
Dat de genetica van dieren verandert als gevolg van lokaal fokken, is niet ongewoon, maar de paleontologen stellen dat deze genetische verandering wel bijzonder is. Het is nog nooit eerder gezien dat een dier zo ver van het genetisch voorgeslacht verwijderd is geraakt, dat dit voorgeslacht bijna niet meer terug te vinden is in de diersoort.
