Stalbezetting Boxtel 13 mei 2019 beginpunt van boerenrevolutie
De rechter veroordeelde een ruim een half na de stalbezetting 67 van deze dierenactivisten met een geldboete van 300 euro en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee weken. Hij vond dat de gekozen methode om te de sta te bezetten de dieren juist in gevaar had gebracht en zag het vooral als een publiciteitsstunt. En net als de rechter veroordeelde ook de Nederlandse maatschappij de stalbezetting. De bezetting was voor Meat The Victims’ absoluut geen succes. Sterker nog: Het heeft een tegenovergesteld effect gehad. Het is een belangrijke ‘druppel’ bij boeren geweest om zich strijdbaar op te stellen. Zonder Boxtel was er hoogstwaarschijnlijk geen 1 oktober geweest.
Grimmig en dreigend
De sfeer was die dag uiterst grimmig en dreigend. Het nieuws van de stalbezetting verspreidde zich zeer snel en binnen een uur omringden honderden boeren en omwonende de dierenactivisten, waarvan een groot aantal ook buiten op het erf stonden en leuzen scandeerden. Politie was in kracht en macht aanwezig en hield de boze boeren op afstand. Ook de boerenbelangenbehartigers, waaronder Linda Janssen, probeerden de rust te bewaren. Even leek het erop, toen er een tiental trekkers via een sluiproute de boerderij bereikte, dat de stalbezetting uit de hand zou lopen. Maar politieagenten te paard snelde toe om de trekkers nog net op tijd te stoppen. Ondertussen deed de politie relatief weinig om de dierenactivisten uit de stal te krijgen; tot grote onvrede van de boze boeren. De voornaamste strategie van de politie was de-escalatie; zorgen dat de bezetting niet zou ontaardden in opstand, waarbij de veiligheid van de dierenactivisten niet kon worden gegarandeerd.
Geen bescherming voor activisten
Die boerendreiging voelden veel dierenactivisten die buiten stonden en sommigen begonnen toch bang te worden; vroegen de politie zelfs om bescherming. Ze werden genegeerd, want het doel van de politie was niet om hen te beschermen maar escalatie te voorkomen. Brandweerwagens en zelfs een ziekenwagen kwamen aanrijden. Een paar stalbezetters waren onwel geworden en later werd zelfs gesuggereerd dat de ventilatie in de stal met opzet uit was gezet. Dat zou echter betekend hebben dat ook de dieren zouden verstikken. De gebrekkige ventilatie werd vooral veroorzaakt door de dierenactivisten zelf, door in grote getalen de voergang en dus de luchtstroom te blokkeren.
Nacht in politiecel
Eindelijk, na meer dan tien uur en overleg waarbij zelfs minister Grapperhaus zich met de situatie bemoeide, begon er eindelijk zicht te komen op een einde van de stalbezetting. De dierenactivisten hadden een ultimatum met een aantal voorwaarden van de politie gekregen. Een voor een stapten ze in politiebusjes, waarbij sommigen zich niet aan de gemaakte afspraken hielden. Zij werden in hechtenis genomen en konden de nacht doorbrengen in een politiecel. De meeste dierenactivisten die buiten stonden waren tegen die tijd al vertrokken. Moe, bang en hongerig. Alleen een groep ‘diehards’ bleven achter en zij werden als laatste onder politiebegeleiding het erf afgeleid richting de provinciale weg. Om 11 uur ’s avonds was de stalbezetting voorbij. De dierenactivisten hadden hun doel niet bereikt. Ze hadden de publieke opinie tegen en ook in latere Tv-uitzendingen vielen ze door de mand; al was het alleen maar door een verbijsterend gebrek aan kennis van dieren en gebrek aan inzicht dat ze de dieren in gevaar hadden gebracht. De varkens moesten een paar weken in quarantaine en er werd een vervoersverbod ingesteld, conform de wetgeving, om de aanwezigheid en verspreiding van eventuele dierziekten uit te sluiten.
Beginpunt boerenprotest
In feite heeft de stalbezetting het tegenovergestelde bereikt van wat de dierenactivisten wilden. Ze hebben zich niet alleen op negatieve manier in de spotlichten geplaatst, justitie en politie zijn nu alerter op dierenactivisme dan ooit. Er is weinig sympathie voor hen en bovenal weten ze nu dat een volgende stalbezetting heel anders zal verlopen. Die boodschap is duidelijk. Maar waar de stalbezetting vooral aan bijgedragen heeft, en dat is veel belangrijker aspect, is dat dit moment het beginpunt was van het boerenprotest. Na de stalbezetting werden er appgroepjes door boeren opgezet om alert en snel te reageren op verdachte situaties. Het FDF werd hiervoor opgericht: Farmers Defence Force of wel een boerenverdedigingsfront dat een grens trok tot hoever boeren zich lieten koeioneren. Genoeg is genoeg; boeren moeten weer het respect krijgen dat ze verdienen.
Boerenrevolutie
Toen Tjeerd de Groot met zijn halvering van de veestapel kwam, was de maat vol en FDF, gesticht naar aanleiding van Boxtel, verhief zichzelf tot voorvechter van boeren en riep iedere agrariër en andere sympathisanten op om naar Den Haag te marcheren. Door de appgroepen, waar veel boeren zich bij aan hadden gesloten, verspreidde de oproep als een lopend vuurtje en werd het boerenprotest op 1 oktober vorig jaar een massaal succes. Uit dat succes kwam het Landbouw Collectief voort, dat door menig boer nu gezien wordt als de belangrijkste machtsstem van de boer. De stalbezetting was voor Meat the Victims geen succes; voor de landbouw kwam het precies op het juiste moment om een boerenrevolutie te ontketenen, die heel Nederland in haar greep hield en voor begrip zorgde. De dierenactivisten hebben het tegenovergestelde bereikt en zullen zich nu achteraf gefrustreerd achter de oren krabben.
Omroep Brabant heeft ter herinnering aan 13 mei Boxtel varkenshouder Jeroen van Sleuwen; een van de dierenactivisten, die in de stal aanwezig was, geïnterviewd en ook andere betrokkenen aan het woord gelaten. Lees hier de artikelen.
Boer Jeroen denkt na een jaar nog bijna iedere dag aan de bezetting van zijn varkensstal in Boxtel
Weinig begrip voor dierenactivist: 'Stalbezettingen schieten alle doelen voorbij'
Stalbezetting is een bedrijfsrisico voor varkensboeren, zegt dierenactivist 1 jaar na Boxtel
