Column: Varkensmarkt, lastig maar positief
Wanneer hebben we het voor het laatst meegemaakt dat de prijzen van de vleesvarkens niet dalen, terwijl er tienduizenden niet geslacht kunnen worden. Dit is tekenend voor de huidige varkensmarkt. De vraag naar varkensvlees is zo groot, dat het wachten is op meer slachtcapaciteit om aan de groter wordende vraag te voldoen. De vraag komt natuurlijk voort uit de steeds meer aflopende coronabeperkingen en de vleeshonger van met name China, want hier telt natuurlijk dat wij maar wat graag inspringen op de extra afzetmogelijk nu China en Amerika weer eens een handelsoorlogje willen uitvechten.
Als Nederland de juiste varkens had voor Duitsland was het probleem snel opgelost
Dit is in het kort de varkensmarkt, maar het maakt nogal wat uit waar je op dit moment je varkens aan kan of niet mag leveren, want niet leveren in een onveranderde markt is slecht werken. Een korte blik op Duitsland, met op donderdag in verschillende deelstaten een vrije Sacramentsdag voor de boeg, is de vraag goed te noemen. Teleporc was dinsdag 1 centje eraf en op vrijdag was 1 centje erbij. De slachtgewichten zijn onveranderd. Als Nederland de juiste varkens had voor de Duitse markt was het probleem in Nederland snel opgelost, maar met de vele beren die wij slachtrijp maken, is dit een lastige.
In Nederland kennen we nu een serieus capaciteitsprobleem. Het dicht blijven van de slachterij in Helmond, maar ook de mindere capaciteit door personeelsgebrek op andere locaties heeft zijn gevolgen. Verschillende handelaren krijgen meerdere koppels aangeboden, maar de meesten kunnen er niet mee weg. Het antwoord in deze is wachten. Wachten tot de problemen in Helmond zijn opgelost. Wachten tot er weer meer personeel is en we zullen zien dat na volgende week de problemen zich snel oplossen, want de vraag naar vlees is er. De slachterijen die wel volle bak kunnen slachten, zullen zeker volop profiteren van de situatie. Kijken we naar de onderdelenprijzen: Kophaas plus 15 tot 20 centen; nekken plus 10 tot 12 centen en buiken plus 5 centen. In België gaan de onderdelen ook vlot naar boven: Schouders plus 6 centen, hammen plus 7 centen en ribben plus 9 centen. Dan is een voorspelling niet zo moeilijk om te zeggen dat deze zullen stijgen als er zich geen andere calamiteiten voordoen. De Boerenvarkensprijs van 1,66 euro (excl. btw) moet helaas nog een pas op de plaats maken en blijft onveranderd; ook al was er een stijging beloofd.
Waar geen varkens weggaan, kunnen geen biggen geplaatst worden
De biggenmarkt zit in hetzelfde schuitje. Waar geen varkens weg gaan, kunnen geen biggen geplaatst worden en deze worden dus soms aangeboden op de vrijemarkt. Dat hier de prijs dan daalt, is weer logisch. Ook de exporteurs en vooral de kopers in het buitenland horen van de Nederlandse problemen en bieden 5 tot 8 euro minder dan vorige week. Dit is een tijdelijk plaatsingsprobleem want wanneer de vleesvarkens wel weg zijn, is er ook snel weer de ruimte. De Boerenbiggenprijs laat de prijs op onveranderd 48 euro staan. In Duitsland hebben ze het ook over een stabiele markt en daar blijft de prijs staan op 55 euro.
Zo dom als de politiek
We zien het al jaren, bezuinigingen op zorg, veiligheid onderwijs. We zien de negatieve uitwerking hiervan. Nu gaat dezelfde politieke macht, maar dan nu op gemeentelijk niveau, door met dezelfde stommiteiten en dat is bemoeien met zaken waar ze geen verstand van hebben. In Apeldoorn heeft de gemeenteraad een motie aangenomen om boeren om te vormen naar een politieke wenslandbouw. Kort gezegd: De productie wordt veel minder; daarmee veel duurder en dus op den duur betekent dit einde oefening. Dezelfde politiek heeft niet door dat de wereld de komende decennia voor een heel groot voedselvraagstuk komt te staan en dit kon wel eens gevolgen krijgen ook voor Nederland. Het buitenland betaalt nu al vaak meer voor hetzelfde vlees, melk of groente dan wij hier gewend zijn. Nu er in Afrika en Azië enorme sprinkhanenplagen rondzwermen, is het een kwestie van tijd voordat er wereldwijd een hongersnood gaat komen en dus meer vraag naar voedsel met veel hogere prijzen. Misschien moet het ook maar gebeuren, zodat de politiek wakker wordt en beseft dat een sterke landbouw, en dus betrouwbare voedselvoorziening, de basis is voor een gezonde economie en maatschappij. Dat leert de geschiedenis ons, maar die les is door politiek Nederland in de vergetelheid geraakt.
