Column: Veehouders bedankt, maar nu wegwezen!
De uiteindelijke doelstelling van deze motie is dat er een einde moet komen aan de intensieve veehouderij. Dit komt er in de praktijk op neer dat 89 intensieve veehouderijbedrijven, veelal gezinsbedrijven gedwongen worden te stoppen.
Het voelt alsof je niet meer gewenst bent. Terwijl onze sector een grote bijdrage heeft en nog steeds levert aan de welvaart die wij nu als land hebben. En sterker nog in alle andere landen van de wereld kijken ze de ogen uit wat wij presteren. Twee jaar geleden nog kreeg ik een groep Chinezen op bezoek, ze waren op excursie in Nederland om te leren van onze varkenshouderij. Zij snapten absoluut niet waarom onze overheid het ons zo moeilijk maakt.
Maar één ding wist ik zeker we gaan met de trekker naar het gemeentehuis van Apeldoorn. Maar tegelijk komt ook het besef dat de stemming al in kannen en kruiken is. Het enige wat we nog konden doen, is aandacht genereren voor het onderwerp en dat is gelukt. De gemeenteraadsvergadering werd drie kwartier uitgesteld en de burgemeester heeft ons verhaal aangehoord en de brief opgesteld door kalverhouder Willeam aangenomen en voorgelezen aan de gemeenteraad. Verder waren de lokale pers en de Stentor aanwezig en ook de landbouw-vakbladen besteedden er de volgende dag aandacht aan.
Niks van begrepen
Nu weet ik ook niet precies hoe politieke besluitvorming plaatsvindt, maar dat dit op een slinkse manier door de PvdD voor elkaar is gekregen, is me inmiddels wel duidelijk geworden. Als je in deze tijd waar de hele wereld in crisis verkeert, door het coronavirus, déze motie als prioriteit hebt, dan heb je er weinig van begrepen. Er zijn op de eerste plaats tienduizenden mensen gestorven en honderdduizenden mensen ziek geworden en nog steeds ook in ons land is dit niet voorbij.
In de verzorgingstehuizen is het nog steeds een puinhoop met ouderen die onze verzorgingsstaat hebben opgebouwd als de grootste slachtoffers. De economie is in de grootste crisis sinds de jaren: Zes procent krimp, Dit kwam zelfs in de jaren '30 en tijdens WO2 niet voor. Veel mensen gaan hun baan verliezen en bedrijven gaan failliet.
En in plaats van je druk te maken om bovenstaande zaken werd er misbruik gemaakt van de coronacrisis. Er kon hierdoor geen goed debat gevoerd worden en experts, (lees: de intensieve veehouderij) werd bewust niet gehoord. Nu ligt er een motie die alleen is gebaseerd op emotie en niet op feiten. De partijen die hebben gestemd voor deze motie hebben mijn inziens hierbij een grove fout begaan en hadden dit moeten en kunnen voorkomen.
Weinig boerenverstand
De intensieve veehouderij zal volgens de motie indieners veel negatieve gevolgen hebben voor klimaat, natuur en gezondheid. Door om te schakelen naar een natuur-inclusieve kringloop veehouderij zal dit grotendeels worden teniet gedaan. Om dit te onderbouwen hebben ze allerlei links van webpagina’s van o.a. het RIVM toegevoegd waaruit dit moet blijken. Nu heb ik deze nagekeken en ben ik tot de conclusie gekomen dat er geen enkel wetenschappelijk bewijs voor is!
En het komt er dus op neer dat er geen enkele partij hier serieus na heeft gekeken. Tevens merk ik op dat er weinig boerenverstand bij indieners van de motie aanwezig is. Dit kan ook niet anders als je hier geen praktijk ervaring in hebt.
Kringloop
Maar wat wordt nu bedoeld met Natuur-inclusieve kringloop veehouderij? Ik heb het aan verschillende mensen gevraagd, maar niemand heeft me er een duidelijk antwoord op geven. Maar ondertussen nemen ze wel even een motie aan met deze naam, zal wel leuk klinken.
Wat ik wel weet is dat Mevrouw Schouten, U weet wel die bijdehante minister van landbouw de “bedenker” is van de term kringlooplandbouw. Bij haar aantreden als minister was dat haar speerpunt. Alleen kwam ze er achter, dat wij als veehouders dit allang doen. Dat komt natuurlijk niet zo goed over en dus stelde ze een commissie aan. U weet wel, van die zelf benoemde professoren vaak met weinig praktijkkennis, die het zogenaamd weten. Eén ding is zeker ze kosten een hoop geld. En brengen geen praktische en realistische oplossingen. Conclusie het sprookje duurt voort.
1 oktober
Op 1 oktober 2019 kregen veel veehouders hun trots terug. Nadat we decennia lang ons als slaven hadden laten behandelen was de maat vol en trokken we naar Den Haag. Gesteund door meer dan 90 procent van de burgers. Maar nu, nog geen jaar later, is onze opstand alweer neergeslagen.
Erger nog: politici als Ester Ouwehand, Tjeerd de Groot en Laura Bromet strooien polariserende teksten over de landbouw als nooit te voren. En de burger? Die haalt zijn schouders op, kijkt weg en denkt: 'Het zal wel'. Zelfs als een groep van 89 intensieve veebedrijven gedwongen moeten stoppen en waar dus letterlijk wordt gezegd: 'Jullie zijn niet meer gewenst in onze gemeente', is er geen haan die er naar kraait.
1000 euro per inwoner
Beste mensen hoelang wachten jullie nog om je stem te laten horen als u het niet meer kunt betalen? Want de kosten voor de realisatie van deze motie bedragen ongeveer 1.000 euro per inwoner van de gemeente apeldoorn. Nu blijft het hier niet bij, want het lijkt me wel zo eerlijk dat als wij moeten omschakelen de burger ook verplicht wordt onze producten te kopen. En nu komt misschien wel het wrangste, diegene die deze motie hebben ingediend maar geen vlees kip en eieren eten bepalen dus straks wel dat u meer gaat betalen.
Beste mensen, besef nu eens: Wij hebben elkaar nodig! U ons, om gezond lekker, duurzaam, altijd beschikbaar en betaalbaar voedsel te kunnen consumeren en wij u, om het ons veehouders mogelijk te maken dat we het ook kunnen blijven produceren.
Dus hierbij roep ik u op, om uw stem te laten horen. De politieke partij waarop u hebt gestemd, ter verantwoording te roepen. En wanneer hier niet naar geluisterd wordt, uiteindelijk te stemmen op een andere partij die wel achter ons en u staat.
Martijn Groot Koerkamp
Varkenshouder in Teuge (GD)
Tekst: Martijn Groot Koerkamp
Beeld: Martijn Groot Koerkamp