Opinie: Misleidende/selectieve oprispingen in de media
De NOS pakte weer eens ouderwets uit. ‘De aanpak om natuur tegen ammoniak te beschermen deugt niet.’ (14 november jl.) „Het huidige ammoniakbeleid is gebaseerd op een mallotig systeem”, zo citeert de nieuwszender een onderzoeker. Eerlijk gezegd ben ik dergelijke oprispingen in de media inmiddels spuugzat. Hier is werkelijk niets en niemand mee gediend, laat staan het milieu.
Enige hoogleraren poneren: ‘Boeren vervuilen véél meer dan de modellen van de overheid aangeven’. De onderzoekers die voor de NOS mogen reageren weten al precies hoe dat komt. „De prognoses gaan uit van een ideale wereld waarin iedereen zich aan de regels houdt. Maar als boeren illegaal mest gaan vervoeren, of hun wasser niet aanzetten, komt dat niet in de modellen terecht.”
Hier wordt dus in een paar zinnen een complete beroepsgroep in de hoek gezet van wetsovertreders en fraudeurs. Geldt voor iedere burger dat hij onschuldig is totdat het tegendeel is bewezen, ten aanzien van agrariërs geldt het omgekeerde.
Deze handelwijze ten aanzien van agrariërs is niet alleen ethisch onaanvaardbaar. Dergelijke aantijgingen zetten kwaad bloed bij talloze goedwillende agrarische ondernemers. Maar het leidt ook tot onrust en verwarring onder burgers. Is die agrarische beroepsgroep werkelijk zo onbetrouwbaar? En houdt de politiek deze boeren de hand boven het hoofd? Zeker als het huidige systeem waarmee de ammoniakuitstoot wordt gemeten – waaraan door politiek en deskundigen veel aandacht is besteed – wordt weggezet als ‘mallotig systeem’. Dan is iedere nuance zoek en wordt de suggestie gewekt dat men erop uit is om niet alleen de agrarische sector, maar ook de politiek in een negatief daglicht te plaatsen.
Wat mij betreft is zeker discussie mogelijk over het gebruik van rekenmodellen. Recentelijk heb ik zelf aandacht gevraagd voor de rammelende rekenmodellen die worden gebruikt voor vergunningaanvragen op basis van de Wet natuurbescherming voor onder andere veehouders. De uitkomsten van dit rekenmodel spotten met iedere logica. Dit leidt tot radicaal andere, raadselachtige, uitkomsten en heeft desastreuze gevolgen voor lopende aanvragen en ontwikkelingsmogelijkheden. Het bijzondere is dat ik daarover de betreffende hoogleraren nooit heb gehoord. Waarom die selectieve verontwaardiging? Welke agenda zit hierachter?
Wat mij ook verbaast is dat Nederland in staat is om ongeëvenaard hoge percentages qua ammoniakreductie te bereiken. Ten opzichte van andere landen doen wij dit zeer goed. En toch zouden wij op zo’n hoge ammoniakemissie uit mest komen? Dit roept veel vragen op. Vragen die niet met goedkope oneliners te beantwoorden zijn.
Mijn pleidooi is om te werken aan een effectief milieubeleid aan de hand van feiten en gedegen onderzoek. Daar werken agrariërs graag aan mee. Daarbij past niet allerlei getoeter in de media. Op dit moment onderzoekt de RIVM, in opdracht van het ministerie, hoe het kan dat ammoniakmetingen andere resultaten opleveren dan de modellen. Laten we dergelijk onderzoek netjes afwachten en vervolgens het inhoudelijke debat aangaan. Daarbij zal de agrarische sector nauw betrokken moeten zijn. Sámen komen we verder!
Tekst: Steven van Westreenen