Column: Luchtballon doorgeprikt

Je investeert ergens in en hoeft maar te wachten en het geld stroomt binnen. Dit is met aandelen en in de overtreffende trap nog eens met derivaten en opties en dat soort producten. Ze noemen het producten, maar het is niks, gewoon een verwachting of een tegoed. (Net als geld trouwens).Toen ik dit tien jaar geleden zag gebeuren, voelde ik me wel een beetje een sukkel met al mijn gesjouw voor een paar centen. Dus belde ik de bank om in aandelen te gaan. Omdat de Rabobank daar destijds best voorzichtig op reageerde, heb ik (gelukkig) maar een klein pakket gekocht. In het begin kreeg ik veel overzichten en ander papier thuis en groeide de waarde mooi. Nu krijg ik niet eens aan het eind van het jaar een overzichtje thuis. Is misschien maar goed ook. Winst is in ieder geval dat ik geen grote hoeveelheden papier thuis krijg. Dat is ook de enige winst trouwens.

Ben ik toch blij dat ik met gewoon werken de kost verdien. En nu blijkt, dat we als landbouw, minder conjunctuurgevoelig zijn. Wij merken niks van de crisis. Niet dat het allemaal rozengeur en maneschijn is, maar dat is het toch al meestal niet. Wij hebben ook onze eigen crises. Wij zijn erg gevoelig voor vraag en aanbod terwijl we daar weinig in kunnen sturen. Dat weinig kunnen sturen is meteen een kracht, want als het een keer goed gaat, is er niet te snel weer een overaanbod. Maar dit geheel heeft heel weinig verband met de conjunctuur.

Heel vervelend is zo’n crisis voor bedrijven die moeite hebben hun kop boven water te houden of zelfs omvallen, mensen die hun baan kwijt raken en degenen die een onverkoopbaar huis hebben. Verder ben ik van mening dat het heel goed is dat er wat luchtballonnen zijn doorgeprikt en de mensen weer een beetje met de beide benen op de grond komen. Dat er eens wordt gekeken wat nu echt belangrijk is en wat allemaal maar afgeleide is.

Willem van den Akker