Column: Duurzaamheidsakkoord is flutakkoord
Varken van morgen voor de boer van gisteren Het verse duurzaamheidsakkoord mist elke realiteitszin. De financiële paragraaf ontbreekt en daarmee is het een flutakkoord, al is er een tweede kans.
Volgens gerenommeerde accountantskantoren verdient slechts 25% van de varkenshouders structureel geld. Het grootste deel hiervan levert zijn biggen en/of varkens op Duitsland en heeft derhalve niets met dit Nederlands onderonsje van doen. De 75% die óf het water aan de lippen staat óf aan het uitboeren zijn mogen volgens het akkoord op de knieën danken dat ze aan de volgende eisen mogen voldoen:
- Vleesvarkens van 0,8 naar 1,0 m²
- Biggen van 0,2 / 0,3 naar 0,4 m² met 40% dichte vloer
- Staarten big minimaal 2,5 cm., als varken 10 cm.
- Tanden slijpen verboden of met attest
- Extra reductie ammoniak, fosfaat, antibiotica, fijnstof
- Nog een 20-tal extra eisen (klik hier om te lezen)
Zoals verwacht heeft LTO ondertekend, daarnaast Natuur en Milieu en de Dierenbescherming, goed voor hun ledenwerving. Uiteraard ook een krabbel van het CBL, de club van supermarkten, in het nieuws maakten zij vandaag al volop goede sier over andermans rug. Ze verzuimen bewust om de consument eerlijk voor te lichten dat dit pakket het vlees minimaal een euro duurder maakt. Zouden ze dit wel doen dan hebben ze twee opties tot marketing:
Beste klant, u gaat vanaf heden een euro meer betalen per kilo Beste klant, wij als supermarkt gaan een euro van onze marge inleveren
Dat zou tenminste eerlijk zijn, in combinatie met de financiële paragraaf richting producent was er dan pas echt sprake van een duurzaam akkoord. Er is dus nog een tweede kans voor de ondertekenaars en dan met uitbreiding van de NVV en producenten. Zo niet dan zal ook dit akkoord als een vod belanden in dezelfde vuilcontainer als waar die van de commissies Alders en Van Doorn al onderin liggen.
