Column: Er waren eens vier varkenshouders in de EU

Hoe anders is het nu. In de afgelopen jaren heeft de varkenshouder veel van zijn collega’s zien verdwijnen. Het begon in 1999 met het verbod op voerligboxen bij de dragende zeugen. Zijn kostprijs steeg in één klap. Voor veel van zijn collega’s was dit het begin van het einde.

De Britse zeugenstapel is ondertussen geslonken tot 400.000 zeugen. Waar de eilandbewoners in 1999 nog voor 85 procent zelfvoorzienend waren, komt intussen meer dan de helft van het varkensvlees uit het buitenland. Dit tekort wordt vooral aangevuld met goedkoper varkensvlees uit Denemarken, Duitsland en Nederland.

Zweden
Zijn collega-varkenshouder in Zweden is niet veel beter af. De afgelopen vijftien jaar is het land geconfronteerd met strenge dierenwelzijnseisen. De speenleeftijd in Zweden is ongeveer vijf weken, er worden geen staarten gecoupeerd en strogebruik in de kraamstal en bij de dragende zeugen is verplicht.

Het aantal zeugen is sindsdien bijna met de helft gedaald. Zweden was voor die tijd 100 procent zelfvoorzienend, inmiddels nog maar voor 80 procent. Ondertussen wordt de Zweedse varkenssector te klein om vernieuwingen rendabel door te voeren.

Duitsland
De derde varkenshouder boert in Duitsland. Het is de Nederlander Coen Verheagh die een vermeerderingsbedrijf met 1.850 zeugen heeft. Wekelijks levert hij rond de 1.200 biggen af. Vorig jaar beurde hij gemiddeld 65 euro (inclusief btw) voor zijn SPF-biggen.

Hij heeft geen kosten voor mestafzet, dierrechten of luchtwasser. De Duitse overheid spekt hem nog jaarlijks bij met lucratieve subsidies voor zijn biogasinstallatie.

Nederland
De vierde en laatste varkenshouder heeft zijn bedrijf in Nederland staan. De Duitse biggenprijs is voor hem onhaalbaar. Bovendien is hij de afgelopen jaren geconfronteerd met investeringen voor luchtwasser, vierdagen-eis zeugen, QLL, hogere Rendac-tarieven en blijvende dierrechten.

De komende jaren moet uitwijzen of de Nederlander een concurrent voor zijn collega’s in Duitsland blijft of dat hem hetzelfde lot staat te wachten als zijn (oud)-collega’s in Groot-Brittannië en Zweden.