Column: Canadese varkensprijzen nog ongekend hoog
De winter lijkt bijna op zijn eind te komen in Alberta. Afgelopen week hoorde ik op het nieuws dat er vanaf midden oktober al sneeuw op de grond was. Met de voorspelde hogere temperaturen voor de komende weken zal het meeste wel smelten. Intussen zijn de bovengrondse wateropslagen door al het smeltwater weer tot de nok gevuld. We zijn voor ongeveer 50 procent van het totale waterverbruik aangewezen op oppervlaktewater.
Prijzen ongekend hoog
Afgelopen weken geen nieuwe gevallen van het PED-virus gemeld in Canada, dus dat is goed nieuws. De laatste berichten uit de VS maken melding van al meer dan 5 miljoen biggen die gestorven zijn als gevolg van dit virus. Het aantal nieuwe besmettingen is wel minder dan in de wintermaanden wat volgens verwachting was. Als gevolg van dit nieuws blijven de varkensprijzen hier rond de 1,58 euro per kg geslacht gewicht schommelen, al is de termijnmarkt de laatste weken wel een procent of zeven gezakt maar tot in het najaar is deze nog ongekend hoog.
Aan de voerkant is de vraag naar tarwe toegenomen en ook de mogelijkheden om te transporteren middels treinen zijn verbeterd. Hierdoor is de prijs van tarwe opgelopen naar 122 euro per ton, evenals de prijs voor gerst. Zolang de prijs van gerst in de buurt van de tarweprijs blijft, wordt er alleen tarwe, tarwe distillers en erwten gevoerd aangevuld met de micro’s.
Grond te koop aangeboden
Begin maart is er een quarter section (64 hectare) grond naast ons te koop gekomen. Omdat we zelf ook graan willen verbouwen voor de varkens, hebben we hier een bod op uitgebracht, wat geaccepteerd is door de verkoper. Gisteren alle papieren getekend en volgende week kunnen we al beginnen met wat landwerk om het zaaiklaar te maken. Van de 64 hectare lijkt ongeveer 40 tot 45 hectare geschikt voor graan, de rest is alfalfa (luzerne) wat we kunnen hooien voor de schapen.
De prijzen voor grond zijn de afgelopen jaren fors gestegen als gevolg van hoge graanprijzen. De vraag naar graanland in Oost-Centraal Alberta is groot, evenals de rest van de prairie provincies. Met name de grotere bedrijven en de Hutterite-kolonies zijn agressieve kopers die een hogere prijs betalen dan wat de gemiddelde akkerbouwer kan/wil betalen. Voor de Hutterite-kolonies komt daarnaast nog kijken dat bij een bepaald aantal leden, de kolonie wordt gesplitst, waarvoor land nodig is.
Gezien het feit dat de meeste Hutterites nog 5 tot 7 kinderen per gezin hebben, is splitsing in 25 á 30 jaar normaal. De mannelijke leden van de kolonies blijven na hun trouwen op de kolonie terwijl de dames naar de kolonie van de echtgenoot gaat. Allemaal erg traditioneel geregeld.
Tekst: Henk Schipper