Column: De varkenshouderij straalt weer!

Het veelal negatieve heersende sentiment slaat langzaam om. Is dit dan puur gevoel? Nee, je ziet en hoort het veranderen.

Impuls
Zo roemt een landelijk boegbeeld als Aalt Dijkhuizen publiekelijk de productieve en efficiënte Nederlandse veehouderij en stelt hij deze als voorbeeld voor de rest van de wereld. Maar ook de aanstelling van een nieuwe jonge en frisse frontvrouw voor de NVV zorgt voor een impuls.

Of de net aangestelde topman bij Vion, die vertrouwen wekt en tot nu toe louter zinnige dingen zegt. Iemand die laat horen dat hij de broodnodige ervaring in de foodsector heeft en tegelijkertijd met zijn slachterij geen belang meer heeft bij de verkoop van kadavers en slachtafval, maar zich puur met het vermarkten van varkensvlees gaat bezighouden.

Ook merk ik dat varkensvlees weer meer wordt gewaardeerd. Enerzijds door de groeiende variëteit in aanbod en de bereiding van vlees en de aandacht hiervoor, maar ook de wereldwijd stijgende vraag naar varkensvlees helpen daarbij.

Belangrijkste omslag
Maar de belangrijkste omslag vindt plaats in de varkenshouderij zelf. Ik hoor en spreek meer en meer varkenshouders die zijn doordrongen van de dilemma’s om in Nederland varkens te houden en deze ook niet uit de weg gaan. Mensen die niet alleen zeggen dat ze trots zijn, maar het vooral laten zien.

Natuurlijk is de huidige balans nog fragiel. En natuurlijk zien de meeste varkenshouders vooral nog de dagelijkse beslommeringen in de stal en de matige verdiensten die daar tegenover staan. Bovendien is de hevige weerstand onder buurtbewoners -die een bedrijfsuitbreiding vaak met zich meebrengt- zorgelijk. Maar een kentering is gaande. Zaken worden niet meer alleen benoemd, maar er wordt weer doorgepakt. Een heerlijk gevoel en nu vasthouden!