Column: Na de eerste biggen werd het stil

Ze wogen 13 en 35 kilo toen ze aankwamen. Dat is voor de lichtste groep iets te weinig en we blijven dit merken in de groeicurve van deze groep.

Jammer genoeg is er vervolgens iets misgegaan bij die Franse fokker, na onze eerste betaling en onze bestelling van de volgende groep was hij niet meer te bereiken. Na lang zoeken en via-via kregen we hem uiteindelijk aan de telefoon. Hij had persoonlijke problemen en een serieus stroomprobleem op zijn bedrijf, maar hij zou komen en van te voren opbellen. Tja, we wachten nog altijd op zijn telefoontje…

Nederlandse leverancier
En dus hadden we een probleem. De eerste twee groepen waren er, maar daarna viel er een gat van meer dan twee weken. We besloten om verder te kijken naar biggen en om tijd te winnen, hebben we een groep van een lokale handelaar genomen. Uiteindelijk te duur en te heterogeen, maar ja je moet iets.

We hadden contacten met varkensboeren uit het Westen (vooral Bretagne) die ons wel biggen wilde leveren, maar geen van hen kreeg het voor elkaar om vervoer te regelen. En dus kwamen we bij een Nederlandse leverancier uit. We hebben nu twee keer met hen gewerkt. We ontvangen twee groepen in één keer. Een van 18 kilo en een van 30 kilo om vervoerskosten te drukken. De biggen zien er goed uit, groeien goed en iedere groep is homogeen. Ze worden vervoerd in topcondities en de chauffeur is stipt op tijd…

Levering eerste varkens
De eerste slachting heeft op 3 november plaatsgevonden en 5 november ben ik het eerste vlees gaan ophalen bij het slachthuis om het te leveren aan onze klanten. We leveren tot nu toe twee supermarkten en twee charcuteries in een straal van 50 kilometer rond het huis. We leveren twee keer in de week varkens aan het slachthuis en onze klanten ook twee keer in de week. Het project geeft ons dus wel redelijk wat meer werk, maar we verdienen in ieder geval nog iets aan onze varkens.

De eerste resultaten zijn niet slecht, maar de groeicurve kan beter. We zitten nu op een dagelijkse groei van 860 gram dus dit kan nog omhoog. Het is mooi vlees vinden onze klanten en een supermarkt heeft besloten om exclusief met ons te gaan samenwerken voor zijn ‘traditionele’ slagerssectie op hun initiatief. En de fameuze foto met de boerin (ik moest er zelf ook op…), die ik in een vorige blog beschreef, hangt nu in twee supermarkten…

Scharrelvarkens
We hebben ook onze eerste Pietlizas (kruising Pietrain x Mangalitza) geslacht voor een slager en voor de verkoop aan particulieren. Bij het slachthuis klagen ze een beetje over het extra werk dat de haren veroorzaken. Ook dachten ze in begin dat het everzwijnen waren.

Het vlees is heerlijk. De slager was verast door de smaak en de kwaliteit van het vet. We merken nu wel dat we door de tijd die in het lanceren van het stalvarkensproject gaat zitten, tijd tekort komen voor de verkoop van scharrelvarkens en koeienvlees

20 euro verlies per varken
De Russische boycot heeft een forse impact, de prijzen zijn gekelderd en blijven zakken; we zitten nu op 1,11 euro (in twee en halve maanden zijn de prijzen met 0,30 euro per kilo gedaald). De Franse varkensvleesconsumptie blijft goed en groeit, als enige vleesproduct, zelfs licht op de binnenlandse markt. Maar de export markt ligt plat en de Franse export lijdt van de concurrentie uit Nederland, Duitsland en Spanje hoewel de Franse markt het laagst is in Europa.

De FNP (varkensproducentenbond) schat dat een varkensboer gemiddeld 20 euro per geleverd varken verliest. Het verschil in de verkoopprijs en de kostprijs (ongeveer 1,50 euro/kg) is 0,25 euro per kilo en dit ondanks een daling in de voederprijzen. De FNP dreigt nu met acties op de markten en in de supermarkten.