Column: Radar legt vinger op een zeer pijnlijke plek

Wat is er mis met jezelf kwetsbaar opstellen? Dat doe ik en met mij meer boeren elke dag bewust juist wel. Open en transparant jezelf en je bedrijf openstellen richting die kritische burger en consument. Geen eenvoudige klus, maar de beloning zit in de waardering die je krijgt van die kritische burger, omdat je juist wel de dialoog opzoekt.
Uit het hart gegrepen
Overigens ook prachtig hoe varkenshouder Carel van der Putten die kans aangreep in Radar. Een ondernemer maar tegelijkertijd de mens erachter duidelijk in beeld. Voor mij persoonlijk zeer herkenbaar en uit het hart gegrepen.
Het item ging niet zozeer over onze manier van varkens houden, maar om de prijs. De prijs die de consument bereid is te betalen voor vlees. Door de consument letterlijk een lapje vlees voor te houden, werd duidelijk waar de meesten bewust voor kiezen: het goedkoopste. De manier waarop onze bedrijven op dit moment worden ingericht zijn directe gevolgen van de keuzes die supermarkten maken en overheden die maatregelen opleggen als een direct gevolg van maatschappelijke zorgen.
En daar gaat het mis. Als de overheid regels oplegt en tegelijkertijd supermarkten keuzevrijheid geeft, dan kan dat maar één gevolg hebben: een kostprijs die zonder overheidsingrijpen in de markt nooit terugkomt. Inkopers handelen op wereldniveau om maar te zwijgen over het feit dat er geen relatie is tussen de weekprijs en de prijs in het winkelschap. Die aanbieding bij Jumbo of Albert Heijn is 6 maanden geleden al vastgelegd. Hoe kunnen we dan toch blijven geloven in de illusie dat we marktmacht hebben?
We maken geen eindproduct. Ons varken is niet gelijk aan een ei of een aardbei. Ons varken leggen we niet direct vanaf ons erf in een verkoopautomaat. We zijn afhankelijk van een hele keten voordat ook maar 1 lapje bij Radar in beeld komt.
Kwetsbaar maar positief
En juist daar ging het om in dit verhaal en ik zeg: Radar heeft dit keer eindelijk de vinger op een zeer pijnlijke plek weten te leggen en de varkenshouderij kwetsbaar maar positief in beeld gebracht. Ik was zelfs verbaasd over de manier waarop Hans Baaij van Varkens in Nood het opnam voor ons varkensboeren. Je kunt wel blijven roepen dat het anders moet, maar ook wij als sector bereiken alleen wat wanneer we ons laten horen en zien.
Social Media stroomde vol met voors en tegens, maar zeker na de uitzending van Radar blijft mijn conclusie overeind. Willen we de verbondenheid met burger en consument behouden dan zullen we anders in de discussies moeten gaan staan. Is het immers niet zo dat wij allemaal richting datzelfde doel willen gaan: goed zijn voor onze varkens en onze leefomgeving en dat beloond zien met een goede en eerlijke prijs?
Tekst: Elly Michiels-Fleuren