Column: Stilte voor de storm

Net een paar dagen met 300 collega’s uit heel Europa bij elkaar geweest in België. De grote verschillen worden tijdens de vele gesprekken snel duidelijk. Zo is een Noorse collega gebonden aan een maximum bedrijfsgrootte van 120 zeugen, zijn biggen brengen echter het dubbele op.

Deense collega’s produceren tegen de klippen op met torenhoge arbeids- en welzijnskosten, kennen echter hooguit mestuitrijkosten van 4 euro per ton en liggen met hun biggen goed in de markt. Duitse kleine en middelgrote collega’s zijn in hun nopjes met de Tierwohl-toeslagen, de grote bedrijven staan sterk onder druk van de Groenen en actievoerders.

Aanvallen
De Nederlanders vertegenwoordigen 1/3 van het gastenbestand. Onze handelsreizigers vanuit het bedrijfsleven zien vele kansen, vooral buiten Nederland. De informele stemming is als altijd opperbest, formeel een stuk minder.

Wie zijn oor goed te luisteren legt hoort hoe onze eigen staatssecretaris zorgvuldig broed op plannen voor de structuur van Veehouderij Nederland BV. Beleidsmakers, belangenbehartigers en boeren weten wat ons te wachten staat, maar zwijgen stil. Actie is juist geboden, kom met een eigen varkenshouderijplan, de aanval is de beste verdediging.

Herverkaveling
Het hoeft niet mijn plan te zijn, er kwamen 80 schriftelijke en telefonische reacties. Een korte interventie van pakweg een halfjaar waarbij de handel in rechten tijdelijk stilgelegd wordt en een herverkaveling van productieruimte vrijwillig plaatsvindt tegen royale vergoedingen, vindt bij velen bijval.

Een enkeling vindt 12 miljoen Nederlandse varkens zijn “privé bezit” en is van mening dat hij zelf kan “groeien” wanneer anderen doodbloeden in een koude sanering. Veel collega’s, zelfs enkelen met duizenden zeugen en tienduizenden vleesvarkens reageerden vooral positief kritisch.

Inkomen centraal
De maand juni barst uit zijn voegen met talloze vergaderingen. Het allerbelangrijkste staat nergens op de agenda. Concrete acties tot gezonde structuren waarbij het inkomen van de varkenshouder centraal staat.

Passief afwachten waar mevrouw Dijksma mee komt lijkt mij uitermate onverstandig. Liever met opgeheven hoofd en goede plannen naar buiten treden, dan stil afwachten en later klagen dat de varkenshouderij weggegeven is.

Bron: FarmFocus