Column: De zeugen zijn verhuisd

De zeugen zijn verhuisd

De kop is eraf. Vorige week namen de eerste zeugen hun intrek in de nieuwe stal. De avond ervoor ben ik tot laat aan het schoonspuiten geweest. Daarna heb ik nog even met een biertje genoten van de aanblik van de nieuwe, lege stal. De nieuwe afdeling, moet ik eigenlijk zeggen, wat het gaat om een uitbouw van de bestaande stal. Daardoor hebben we nu één grote ruimte met drie grote groepshokken. Vanaf de achterkant, waar de nieuwbouw is, kun je de stal in één oogopslag overzien. Een mooi gezicht en het is goed om er soms even bij stil te staan wat je al hebt bereikt. Bovendien had ik zo het vermoeden dat het nieuwe beton er de volgende dag om dezelfde tijd wel eens heel anders uit zou kunnen zien.

Separatie

Om de verhuizing soepel te laten lopen had ik die middag al op de computer ingesteld dat de eerste zeugen die door het voerstation gingen, werden gesepareerd. Er kunnen maximaal 35 zeugen tegelijk in de separatieruimte en met twee separatieruimtes lagen er de volgende ochtend dus 70 zeugen klaar om te verhuizen. De stations waren begonnen met separeren net nadat er een nieuwe voerbeurt was ingegaan en ik hoopte dat we daardoor de meest nieuwsgierige en zelfverzekerde zeugen als eerste konden verhuizen. Dat zijn immers vaak degene die vooraan staan als er weer wat te halen is. Die strategie leek te werken, want de verhuizing ging eigenlijk heel relaxed. De zeugen waren nieuwsgierig naar hun nieuwe onderkomen en hebben alles goed verkend, besnuffeld en geproefd.

Gewichtsmonitoring

Een groot verschil met de vorige verhuizing, toen we voor het eerst overstapten op voerstations, was dat de zeugen de stations kenden. Een aantal liep zelfs rechtstreeks het voerstation in. Daar kwamen ze wel voor een verrassing te staan, want in de nieuwe afdeling is Nedap Gewichtsmonitoring ingebouwd bij de uitgang van de voerstations. Iedere zeug wordt automatisch gewogen als ze daar overheen loopt, en dat doen ze allemaal dagelijks. Ook voor de twee bestaande groepen staat een weegunit klaar. Daardoor krijgen we veel informatie over het gewicht van de individuele zeug en kunnen we iedere zeug precies naar behoefte voeren.

Even wennen 

Ik kan de gewichtsmonitoring dan wel een mooi systeem vinden, de zeugen dachten daar in eerste instantie anders over. Ook al hadden we uit voorzorg wat grond op de metalen onderplaat gelegd, toch schrokken sommige zeugen van dit onverwachte en ietwat wiebelige ‘obstakel’. Met wat aanmoediging gingen ze er zonder al teveel moeite overheen en na een paar dagen ging het eigenlijk vanzelf.

Kraamstal 

Erg veel tijd om te genieten van de zeugen in hun nieuwe stal was er niet. Ondertussen gaat het werk in de nieuwe kraamstal namelijk gewoon door. De boxen en het plafond zitten erin, ventilatie en verlichting zijn aangesloten, net als de waterleiding. Het installatiewerk komt preciezer dan de ruwbouw en is iets minder mijn ding. Af en toe zit het een beetje tegen. Zo kwamen we, na alle waterleidingen te hebben gemonteerd, ‘s avonds tot de conclusie dat het er eigenlijk niet zo mooi in zat. Toch maar weer opnieuw dus, je kijkt er straks wel de hele dag tegenaan. Omdat we met veel dingen tegelijk bezig zijn, zijn er ook veel mensen die iets van me willen weten. Een beetje hectisch is het af en toe wel, maar de stal ziet er strak uit en het schiet op.

Nu nog de voermachine aansluiten en dan zijn we klaar voor de verhuizing deel twee.