Judith en Ilse Verhoijsen starten samen varkensbedrijf
Beide zijn dochters van John en Truus Verhoijsen die in Beringe (L.) een varkens- en pluimveebedrijf opbouwden. Een bedrijf met 1.350 zeugen en 8.500 vleesvarkens. Ilse is sinds enkele jaren bezig dit bedrijf over te nemen, terwijl Judith naast haar reguliere werk ook actief betrokken is bij het bedrijf en de bedrijfsvoering.
Voor menigeen voldoende uitdaging. Zo niet voor de beide dames, die hun passie en ambitie verder gestalte willen geven. Samen startten ze daarom een onderneming om vandaaruit samen een vleesvarkensbedrijf in Horst (L.) te kopen. Sinds 1 juli mogen ze zich de trotse eigenaren noemen. Dit ondanks dat de banken weinig heil zagen in deze stap en de financiering ervoor op een andere manier moest worden geregeld. „Ilse en ik zijn beide economisch geschoold, met ervaring in het opstellen van bedrijfsplannen. Je kunt echt geloven dat er weinig ontbrak aan ons bedrijfsplan dat de basis vormde voor een aankoop. Toch durfden de banken de financiering niet aan”, vertelt Judith
Daarmee was het plan niet van de baan. „De banken daagden ons uit om het zelf op te lossen, dat hebben we dus gedaan.” Net als hun ouders, die in 1983 diverse potjes moesten aanwenden om hun droom, een eigen bedrijf te starten, te realiseren, wisten Judith en Ilse met andere vormen van financiering hun ideaal te verwezenlijken. „Zelf iets opbouwen is onze droom, dat geeft een extra drive”, aldus Judith. Dat ze het zelf doen serieus oppakken, blijkt ook uit het gegeven dat ze geen biggen van het ouderlijk bedrijf betrekken om af te mesten, maar ook in dit traject volledig zelfstandig willen zijn. Zoals dat ook geldt bij de contacten met leveranciers, dierenartsen en anderen.
Judith ziet voor haar ook een rol weggelegd om met bedrijf nadrukkelijk het contact met de maatschappij te zoeken. Bezoekers zijn welkom in de stal die is voorzien van luchtwassers. „Ik wil laten zien dat we een eerlijk stuk gezond vlees produceren in een diervriendelijke omgeving. Dat wil ik, dat durf ik uit te dragen, naar burgers, naar politici en naar de landbouwkritische organisaties.”
Tekst: Henk Wassink
Beeld: Susan Rexwinkel