Column: Dalen van varkensprijs moet nu stoppen
Precies een jaar geleden luidde de kop: ‘Top Boerenvarkensprijs van 2019 is nu bereikt’ en dit was op 2,19 euro. We zijn een jaar verder en de varkensprijs is met meer dan 80 centen gedaald en nu luidt de kop: ‘Dalen van varkensprijs moet nu stoppen’. Dit stoppen had vorige week al moeten gebeuren en dat hadden ze bij Van Rooi goed begrepen. Het was de enige slachterij die zijn notering op onveranderd heeft gehouden.
Nederlandse daling groter dan Duitsland en Denemarken
Vion deed een forse greep in de portemonnee van de leverende varkenshouders door haar notering fors te verlagen met 7 centen en de andere volgden maar wat graag. Daarmee komt de verlagingen in een paar weken tijd toch op 13 tot 15 centen. Dat is zelfs meer dan Duitsland en Denemarken. De Nederlandse slachterijen hebben hiermee antwoord gegeven op de vraag wat China waard is. Voor de varkenshouder dus niks, want alleen als de export stopt kan er verlaagd worden. Dat dit voor de varkenshouder zwaar frustrerend is, mag wel duidelijk zijn. Maar, wat doe je eraan? Met zijn allen naar Van Rooi gaan, zal ook wel niet lukken; dus we moeten het doen met wat we krijgen.
Dit was dus afgelopen week. Voor de komende week lijken de perspectieven wat beter. De slachtgewichten dalen wat en daarmee lijkt het aanbod ook minder te worden. Ook de handelaren die normaal op Duitsland leveren, hebben toch minder varkens in de wachtrij staan, maar ze zullen komende week ook nog weer vol aan de bak moeten om er zoveel mogelijk geplaatst te krijgen. De onderdelenprijzen dalen daarnaast lang niet zo hard als de varkensprijs. De meeste onderdelen gaan 3 tot 5 centen naar beneden, maar de luxe onderdelen stijgen fors in prijs en wel met 15 tot 25 centen. De conclusie kan dus eenvoudig en kraakhelder getrokken worden dat er in afgelopen week gestolen is. De Boerenvarkensprijs moet knarsetandend mee met de mineur en daalt met 5 centen tot 1,36 euro.
In Duitsland is de ellende ook nog niet voorbij; al bleven de noteringen deze week op een onveranderd. Dat kwam mede door het bericht dat Tönnies haar notering niet verder wenst te laten dalen. Vion moest zich daarbij aansluiten, want die kon het natuurlijk niet maken om nogmaals de aanstichter te zijn van een verdere daling. In Duitsland wordt gesproken van meer dan 500.000 varkens in de wachtrij, maar ik zie ook een aantal positieve zaken. Op de termijnmarkt werden deze week alle varkens verkocht en de notering steeg van 99,5 centen naar 1,02 tot 1,05 euro op de vrijdag. Ook bleven de slachtgewichten onveranderd. De komende weken zullen zeker nog lastig zijn, maar ik denk dat ergste is geweest. In Denemarken blijft de notering voor aankomende week op onveranderd en dat lijkt ook de tendens voor de noteringen in West-Europa te zijn.
De biggenmarkt blijft slecht en het zal ook nog wel even duren voordat er een echte verbetering komt. Spanje doet echt zijn best door wekelijks bijna 40.000 biggen af te nemen en dat zorgt ervoor dat de export van biggen wekelijks op 135.000 blijft en daarmee mag je toch de conclusie trekken dat er voldoende biggen weg gaan. Ook het leveren van slachtbiggen en doordat stoppende zeugenhouders binnenkort hun laatste biggen afleveren, mag je aannemen dat de prijs nu op het laagste punt is beland. Die verwachting was er vorige week ook, maar het kon toch nog slechter. De Boerenbiggenprijs daalt nog met 1 euro en komt op 21,50 euro.
Volgend jaar behoorlijk minder varkens
Deze week hield Van Rooi zijn poot stijf en hield de varkensprijs op onveranderd. Dat mag gezegd worden. Alleen was het jammer dat ze niet maandagmiddag met de prijs kwam, om zo Vion voor een voldongen feit te zetten en daarmee de verdere prijsdaling een halt toe te roepen. Maar je kunt niet alles hebben. De vraag is nu waarom doet Van Rooi dit? Ook nu zit daar natuurlijk een gedachte achter. Volgend jaar wordt het aanbod aan varkens in Nederland toch weer behoorlijk minder en om je aanvoer van varkens optimaal te houden, moet je als slachterij soms dingen doen om varkenshouders aan je te binden. Uiteraard vanuit het perspectief van de slachterij graag rechtstreeks zonder tussenkomst van de handelaar, maar deze maken zich de laatste week overbodig door geen toegevoegde waarde te creëren.
