Rabobank: ‘Vraaggestuurd produceren wordt nog belangrijker voor varkenshouders’

Ook in 2021 domineert China de wereldwijde handel. Doordat de varkensvleesproductie in het land herstelt, neemt de vraag naar geïmporteerd varkensvlees af. Dat heeft gevolgen voor exporterende landen. Vooral de EU merkt dit doordat Duitsland een overschot aan varkensvlees heeft. Bovendien verwacht de Rabobank dat de Chinese vraag naar geïmporteerd varkensvlees vergeleken met vorig jaar met minstens 10 tot 15 procent dalen. Dat heeft ook gevolgen voor de export vanuit Nederland.

In de 27 EU-landen en het VK verwacht de bank geen groei in de productie van varkensvlees in 2021. Vorig jaar leek Spanje het meest te profiteren van de handelstop voor Duits varkensvlees. De productie groeide daar in de eerste tien maanden van 2020 met 7 procent vergeleken met 2019. Ook de export naar China is met bijna 1 miljoen ton varkensvlees en -producten over dezelfde periode meer dan verdubbeld.

Een procent meer export

Nederland is de afgelopen zomer ook door handelsbeperkingen naar China getroffen. Dit ziet de Rabobank nu ook terug in de cijfers. In totaal exporteerde Nederland 1 procent meer varkensvlees (januari tot oktober 2020 vergeleken met dezelfde periode in 2019), maar achter dit cijfer gaan grote verschuivingen schuil. Bijna alle belangrijke bestemmingen binnen de EU laten een grote daling zien. Vooral de export naar Duitsland (123.000 ton; -13 procent jaar-op-jaar), Italië (104.000 ton; -16 procent jaar-op-jaar) en Griekenland (71.000 ton; -10 procent jaar-op-jaar) is afgenomen. Aan de andere kant is de export naar China en Hong Kong met 28 procent gestegen (353.000 ton).

Ontwikkeling 2021

Hoe de handel in de loop van 2021 ontwikkelt, hangt vooral af van de AVP-situatie in Duitsland. De AVP-uitbraken nemen daar namelijk verder toe. Hierdoor neemt de kans af dat China regionalisering in de eerste helft van dit jaar accepteert. Dankzij deze maatregel mag Duitsland namelijk nog steeds varkensvlees exporteren uit gebieden zonder AVP. Maar door relatief lage prijzen in Duitsland en blijvende uitdagingen in China is de kans dat de regionalisering geaccepteerd wordt nog steeds haalbaar. Tot die tijd moet de Duitse sector voor een maandelijkse hoeveelheid van 65.000 ton varkensvlees en -producten een nieuwe bestemming vinden.

Hogere voerkosten

Voor Nederlandse varkenshouders hebben stijgende voerkosten meer effect dan verschuivingen van de export. Volgens cijfers van het InterPIG-netwerk waren voerkosten gemiddeld 57 procent van de totale kostprijs in 2019. De afgelopen maanden stegen de wereldmarktprijzen sterk voor de belangrijkste voedermiddelen sojameel, maïs en tarwe. Hierdoor ontstaat ook de druk om recepten aan te passen en eventueel andere graansoorten te gebruiken. Dit kan weer zorgen voor hogere prijzen van deze vervangers.

De Rabobank gaat ervan uit dat de gemiddelde prijs in 2021 vergeleken met 2020 stijgt; voor sojameel 35 procent, maïs 42 procent en tarwe 19 procent. De redenen hiervoor zijn divers, maar komen neer op een beperkter aanbod terwijl de vraag is gestegen. Weersinvloeden in Rusland en de Verenigde Staten (VS) zijn bijvoorbeeld een uitdaging voor tarwe. Daarnaast beperken lagere voorraden in de VS het aanbod van maïs en de vraag vanuit China bepaalt momenteel de prijs van soja. Het effect van deze stijging kan regionaal verschillen.

Vraaggestuurd produceren

De markt van biggen en varkensvlees is volop in beweging. Incidenten bepalen op de korte termijn sterk vraag en aanbod, maar hebben ook effect op de lange termijn. Kortom: de markten verschuiven. De afnemende importbehoefte vanuit China leidt tot een andere marktvraag in het middensegment, terwijl de afhankelijkheid van deze export in veel landen juist toeneemt. Daarom wordt het steeds belangrijker om te produceren op basis van de vraag. Daarnaast groeit de vraag in het segment met onderscheidende producteigenschappen, ontstaan er nieuwe samenwerkingsverbanden en spelen digitalisering, transparantie en milieugebruiksruimte een grotere rol.