Flinke verschillen in voedingswaarde tussen nep- en echt vlees
Dit artikel wordt gebracht door de Makers van VORK - Kritische prik in de Voedselketen
Sinds het eerste plantaardige alternatief voor vlees, Protose, dat eind 19e eeuw werd ontwikkeld door John Harvey Kellogg (de broer van…) zijn er behoorlijke stappen gemaakt op het gebied van smaak, textuur en voedingswaarde van plantaardige vleesvervangers. Mede daardoor groeit de omzet ervan bijna vier keer zo snel als die van vlees (14,8 om 3,8% per jaar) en zou de marktwaarde in 2023 kunnen oplopen tot 20 miljard dollar. Nog steeds een schijntje vergeleken met de dan verwachte omzet aan vlees van ca. 1150 miljard dollar, maar toch…
Impossible
Met alle mogelijke middelen die de voedingsindustrie tot haar beschikking heeft, wordt geprobeerd om ook de voedingswaarde van plantaardige vleesvervangers op peil te brengen. Zo bestaat het ‘bloed’ in de Impossible Burger uit een plantaardige variant van hemoglobine (leghemoglobine) dat wordt gemaakt door genetisch gemodificeerde gist. De opname van ijzer uit leghemoglobine is vergelijkbaar met die uit hemoglobine in vlees. Ook worden plantaardige vleesvervangers ‘verrijkt’ met vitamines en mineralen die in rood vlees zitten.
Dikmakers
Al dat gesleutel aan plantaardige vleesvervangers is voor sommige onderzoekers voldoende om ze in de categorie ultraprocessed foods te plaatsen, ongezonde dikmakers die je ver van je bord moet houden. Richard Hoffman, universitair docent Voedingsbiochemie aan de Universiteit van Hertfordshire (UK) stelt bijvoorbeeld dat soja-eiwitconcentraat ongeveer evenveel (kankerverwekkend) nitriet bevat als ontbijtspek. Het bindmiddel methylcellulose, dat plantaardige vleesvervangers het goed mondgevoel geeft, zou bij muizen ontstekingsreacties in de darm veroorzaken.
Lees het hele artikel verder op VORK.org
Tekst: Joost van Kasteren
Freelance wetenschapsjournalist met een landbouwkundige achtergrond. Hoofdredacteur van Vork
Beeld: Reinout Burgers
Bron: Vork