Het Horsens-virus: het beteugelen van een nieuw en onbekend virus
In ons vorige artikel heeft u kunnen lezen over de uitbraak van het zogenaamde Horsens-virus in Denemarken. Hoewel de uitbraak van het Horsens-virus nu, na twee jaar, onder controle lijkt, zijn Jakob Korsgaard en zijn collega’s nog steeds alert. “Goede monitoring blijft belangrijk en daarnaast natuurlijk goede biosecuritymaatregelen. Met name het naleven van strikte quarantaineprotocollen van aangekochte gelten is van groot belang. Na vaccinatie moeten deze dieren de tijd krijgen om voldoende immuniteit op te kunnen bouwen, voordat ze bij de groep worden geplaatst.”
Huidige situatie relatief stabiel
Dierenarts Jakob Korsgaard van dierenartsenpraktijk Q-Vet in Denemarken omschrijft de huidige situatie als relatief stabiel, maar benadrukt dat alertheid en extra maatregelen voorlopig nog nodig zijn. “Deze recombinant is vele malen besmettelijker dan het traditionele PRRS-virus, dus zodra je verslapt, ligt een nieuwe uitbraak zomaar op de loer”, aldus Jakob, die tijdens de uitbraak verschillende varkenshouders heeft geadviseerd en geholpen om de situatie op hun bedrijf weer onder controle te krijgen.
Symptomen veel heftiger
“We hadden te maken met een nieuwe, onbekende stam van het PRRS-virus. Dat wisten we eigenlijk al voor de sequentie analyse dat bevestigde. De symptomen waren namelijk veel heftiger. Vooral gelten werden echt flink ziek. En het virus verspreidde zich in opvallend vlot tempo”, weet Jakob nog goed. “Omdat we niet wisten waarmee we precies te maken hadden, kozen we er min of meer noodgedwongen voor om het virus onder de besmette groepen te laten uitzieken, zodat de dieren een natuurlijke immuniteit konden opbouwen. Maar de impact van deze variant van het PRRS-virus op de gezondheid van de dieren was groter dan we hadden kunnen vermoeden.
Vaccinatie met een betrouwbaar vaccin
Dat zagen we al snel terug in de productiecijfers. Het kan vandaag de dag nog steeds een keuze zijn om bij een nieuwe uitbraak het virus gecontroleerd rond te laten gaan, maar bij dit type virus geef ik daar beslist niet de voorkeur aan. Mijn voorkeur gaat zondermeer uit naar vaccineren met een betrouwbaar, levend vaccin dat niet erg spreidt, zodat de dieren immuniteit kunnen opbouwen en de ziekte niet door hoeven te maken. Wanneer je vaccinatie combineert met strikte quarantaineprotocollen, sluit je al veel risico’s uit. En het kleine risico op het ontstaan van een schadelijke recombinant kun je naar mijn mening aanzienlijk verkleinen door binnen de bedrijven niet van vaccins te wisselen. We weten dat het gebruik van verschillende soorten levende vaccins binnen een groep een verhoogd risico kan geven op het ontstaan van recombinanten. Dat risico moet je met een ziekte als PRRS gewoon helemaal niet willen nemen.”