Fotoserie: Brusselse actie varkenshouders: 'Het is zeer erg, het is niet te beschrijven'

Veel boeren reden met hun tractor de stad in, maar grote verkeershinder bracht dat niet teweeg. . De actievoerders wilden de politici wakker schudden. De leden van de parlementaire commissie Landbouw kregen een droge worst. Aan het Vlaams Parlement staken ze wat rook- en knalbommen af.

Rond de middag reden ze in kolonne al toeterend op de kleine ring, onder politiebegeleiding. Volgens het Algemeen Boerensyndicaat lijden de varkenshouders verlies per verkocht varken. Volgens Mark Wulfrancke van het Algemeen Boerensyndicaat zit de prijs op een historisch dieptepunt. „Per varken wordt er gemiddeld 43 euro verlies geleden. Voor een gemiddeld varkensbedrijf loopt het verlies op tot 20.000 euro per maand.”

Schrijnende verhalen

Bij de Vlaamse varkensboeren die we spraken zijn schrijnende verhalen te horen. Varkenshouder Johny Dhondt uit Alveringem (West-Vlaanderen) heeft 600 zeugen. „Het is zeer erg. Het is niet te beschrijven. De voederprijzen zijn veel te duur. Het kan niet meer lang blijven duren.” Varkensboer Heidi uit Zwevegem (West-Vlaanderen) had 220 zeugen maar heeft haar landbouwbedrijf enkele maanden geleden stop gezet. „We wilden niet meer verliezen. Ik ben niet meer van plan om die verliezen te maken. Als je om de drie weken 8000 euro moet betalen aan voeders en 4000 euro binnen krijgt voor biggen, moet je stoppen.”

Varkensboer Joelle uit Diksmuide (West-Vlaanderen) heeft 800 mestvarkens. „Het is zeer slecht. Vandaag krijgen we 75 euro voor een varken van 100 kilo. We moeten 40 à 50 euro dat je moet toesteken. Dat is niet de bedoeling. In de winkel betaal je 7 à 8 euro voor 1 kilo gehakt, maar wij krijgen 0,75 euro voor 1 kilo varkensvlees. Dat is niet meer houdbaar.”

Steunmaatregelen

Varkenshouder Marc Smet uit Beveren-Waas (Oost-Vlaanderen) baat samen met zijn zoon een zeugenbedrijf uit met 750 zeugen. „ Het is dramatisch erg. De buurlanden krijgen veel steunmaatregelen, maar in Vlaanderen blijft alle steun weg. Dat is niet eerlijk. De problemen zijn allemaal begonnen met AVP dat in Wallonië gestart is. Daar dragen we nog altijd de gevolgen van. We moesten al langer gestopt zijn. De politiek beseft niet meer het belang van de varkens in heel de voedingsketen. We worden gezien als vervuilend. De helft van ons voeder zijn resten uit de voedingsindustrie.”