„Ik ga met veel energie en nieuwe inzichten naar huis”, zei een goedgemutste jonge varkenshouder voordat hij de jas aantrok om huiswaarts te gaan. Zijn reactie is representatief voor de gemoedelijke sfeer die er de hele avond hing tijdens de Pig Business-bijeenkomst ‘Het kan! Vijf jaar varkens houden zonder PRRS’ in Nederweert-Eind (NB).
De thema-avond was één van de eerste events over het Nationale PRRS-plan van de Coalitie Vitale Varkenshouderij (CoViVa). Het doel is om hiermee de hele varkenssector aan de slag te krijgen met de aanpak van de dierziekte. Kortgezegd komt het neer op monitoren, benchmarken (bedrijven vergelijken), en uiteindelijk actie ondernemen. Hierbij wil CoViVa de 'succesvolle aanpak van antibiotica' met de dierdagdosering ook toepassen bij PRRS om zo voor die dierziekte ook een eigen kerngetal te ontwikkelen.
Programmadirecteur Alfred van Lenthe legt het belang van zo'n kerngetal uit: „De dierdagdosering is een voorbeeld van een kerngetal wat betrouwbaar is opgebouwd. Niemand twijfelt aan de waarde van dat getal. Waarom dit kerngetal belangrijk is? Hiermee kun je jezelf vergelijken: hoe doe ik het ten opzichte van mijn collega's? Zo kun je er onderling een gesprek over krijgen en zien waar de verbeterpunten zitten." Voor 2025 is als tussendoel gesteld dat 75 procent van de gelten en 50 procent van de biggen een PRRS-vrije uitstroom hebben.
Volgens Van Lenthe is het PRRS-vrij worden steeds belangrijker. „Steeds meer landen buiten Europa stellen eisen aan Nederlands vlees, ook op het gebied van PRRS."
Maar dat de afzet van PRRS-vrije niet gemakkelijk is, weet varkenshouder Wim Veldkamp. „PRRS-vrij voor de export is mooi als je een vaste relatie hebt, maar met individuele koppels kun je er niks mee. Ik had laatst 300 biggen over en daar kon ik niks mee. De handel is er in mijn beleving nog niet."
Waar voor veel varkenshouders PRRS-vrij een ultiem doel is, hoeft Wim Veldkamp uit Hattem daar niet meer van te dromen. Hij is dit al 25 jaar. Hoewel de ondernemer in een varkensarm gebied zit, is hij nog steeds dagelijks bewust bezig om dierziekten buiten de deur te houden. „Binnen doen we eigenlijk niets", zegt de varkenshouder die een gesloten subfokbedrijf met 300 zeugen heeft. „Ontsmetten doen we al 25 jaar niet meer. Het enige wat we ontsmetten is de klep van de veewagen en de stoep waar de zeugen geladen worden."
Veldkamp is vooral met externe bioveiligheid bezig. „Al het transport van de opfokzeugen en biggen doe ik zelf. Tien keer per jaar komt er een vrachtauto voor het laden van de slachtzeugen. Als we donderdag spenen, dan worden een dag ervoor de slachtzeugen opgehaald. De zeugen gaan dan naar buiten en dan doe ik de deur dicht. We spuiten nooit met de hogedrukspuit naar binnen toe, want zo komen dierziekten binnen. Dan is het dweilen met de hogedrukspuit aan."
Naast de algemene presentaties verzorgden Marc Schyns van MSD, Josine Beek van Hipra en Martijn Steenaert van Boehringer Ingelheim drie workshops over hoe een varkenshouder op een praktische manier kan beginnen met een PRRS-plan op het eigen bedrijf, hoe belangrijk diagnostiek en montering is en wat voor een nut dit voor de varkenshouder heeft en hoe je in 28 weken PRRS-vrije biggen kunt spenen.
Na deze workshops was het tijd voor een ouderwetse borrel. De aanwezigen genoten zichtbaar van het fysiek ontmoeten van vakgenoten. Met een worstenbroodje in de hand werd er gepraat over de hoge voerprijzen, de politiek in Den haag en ook werd er teruggeblikt op het thema van de avond: Hoe kun je PRRS-vrij zijn binnen één jaar en ook PRRS-vrij blijven? Die vraag gaan varkenshouders de komende tijd voor zichzelf beantwoorden.
