Duitse minister eist fors hogere bijdrage in AVP-bestrijding

Het AVP-virus houdt de Duitse deelstaten Brandenburg en Saksen al precies 2,5 jaar in haar greep. De eerste uitbraak vond plaats op 10 september 2020. De Europese bestrijdingsmaatregelen en de daarmee samenhangende hoge kosten zitten zowel de regeringen van deze twee deelstaten als de agrariërs in deze gebieden aanzienlijk dwars. Voor de Saksische minister Köpping reden om, tijdens een kabinetsvergadering in Brussel deze week, de alarmklok te luiden. Ze riep de EU op om onderscheid te maken tussen de beperkende maatregelen en de strategie gericht op de bestrijding van het AVP-virus bij tamme varkens en wilde zwijnen. Volgens haar vragen de verschillende AVP-verspreidingsroutes bij wilde zwijnen versus de verspreiding bij varkens op een boerderij gehouden, voor een verschillende beoordeling en aanpak. Zo zouden bij verschillende bestrijdingsmethoden alleen die varkenshouders worden getroffen op wiens bedrijf het virus daadwerkelijk de kop opsteekt. Echter, vanwege de AVP-gevallen bij wilde zwijnen zijn ook strikte voorwaarden van toepassing op het houden van gedomesticeerde varkens in deze gebieden.

Economische problemen

Het feit dat varkenshouderijen en vleesverwerkende bedrijven zich in een AVP-restrictiegebied bevinden, zadelt deze bedrijven op met dusdanig grote economische problemen, dat hun voortbestaan ​​wordt bedreigd. Minister Köpping vindt dat dit moet veranderen.

Kosten delen

Köpping roept de andere Duitse deelstaten op hun verantwoording te nemen door een groter deel van de AVP-kosten voor hun rekening te nemen. Köpping: „Dierziektebestrijding is een staatsaangelegenheid. Bij een zo massale en hardnekkige uitbraak als de huidige AVP, worden de andere deelstaten grotendeels met rust gelaten. Met de maatregelen die wij in de getroffen gebieden uitvoeren, werpen we een barrière op tegen een verdere verspreiding van deze dierziekte naar andere regio's en/of landen.” Köpping vindt het daarom niet meer dan terecht dat Europa, de landelijke overheid en de deelstaten een groter deel van de enorme kosten voor hun rekening nemen.