Dak vol zonnepanelen loont niet snel

Wie wel eens de grens tussen Nederland en Duitsland oversteekt, weet dat er een groot verschil is tussen Duitse en Nederlandse varkensstallen. Bij de Duitse stallen is het dak veelal bedekt met zonnepanelen. In Nederland is dat nog nauwelijks het geval. „Dat verschil is volledig toe te schrijven aan een verschil in subsidiebenadering tussen de Duitse en de Nederlandse overheid”, zegt Robert ter Horst, eigenaar van Agro-nrg in Ootmarsum (Ov.), een bedrijf dat zich bezighoudt met de benutting van zonne-energie op agrarische bedrijven.

„De Nederlandse overheid heeft de mond vol van duurzaamheid, maar doet niet veel meer dan mensen stimuleren om energie te besparen. Meer mogelijkheden scheppen om zonne-energie te benutten, zou bijdragen aan een groter maatschappelijk draagvlak voor verantwoord omgaan met energie.”

Terugverdientijd dertig jaar
Zonnepanelen zetten energie in zonlicht om in elektriciteit. Een zonnepaneel bestaat grotendeels uit dunne plakken silicium die in twee lagen op een plaat zijn geplakt. Onder invloed van het zonlicht gaat er tussen de twee lagen silicium een elektrische stroom lopen. Een zogenoemde omvormer zet de geproduceerde gelijkstroom om naar wisselstroom met een spanning van 230 V.

De prijs van zonnepanelen is dermate hoog dat het bij de huidige elektriciteitsprijzen wel dertig jaar duurt voor je de investering in zonnepanelen terug kunt verdienen. Met de Regeling Stimulering Duurzame Energieproductie (SDE) wil de overheid burgers en bedrijven stimuleren om energie te produceren op een manier die het milieu niet of nauwelijks belast.

De budgetten voor subsidiëring van zonnepanelen zijn echter beperkt binnen de SDE-regeling. Vorig jaar stelde de overheid 62 miljoen euro beschikbaar voor aanvragers van kleine installaties (tot 15 kilowatt) en 26 miljoen euro voor grotere installaties (15 tot 100 kilowatt). De subsidie is een vergoeding per kilowatt elektriciteit die met de zonnepanelen wordt geproduceerd.

Met subsidie acceptabel
Adviseur Ter Horst: „Een installatie met een capaciteit van 15 kilowatt kost grofweg 45.000 euro. Per jaar produceer je met die installatie voor ongeveer 2.000 euro aan elektriciteit. Dat is veel te weinig om de investering goed te maken. Een goedgekeurde aanvraag voor de SDE-regeling 2009 levert echter 15 jaar lang ongeveer 4.000 euro per jaar aan subsidie op voor deze installatie. In totaal heb je dan 6.000 euro en daarmee is de investering van 45.000 euro op een acceptabele manier terug te verdienen.”

Met een installatie van 15 kWp (kilowatt piek) is een dakoppervlak van ongeveer115 vierkante metergemoeid. De overheid verstrekt voor kleine installaties meer subsidie dan voor grote. Voor 2010 zijn de subsidiebedragen waarschijnlijk 0,466 euro per kWh voor installaties tot 15 kWp (kilowatt piek) en 0,40 euro per kWh voor installaties tot 100 kWp. De overheid vermindert deze subsidie met de vergoeding die het energiebedrijf betaalt voor de geleverde stroom.

Waarschijnlijk gaat de SDE-regeling 2010 voor installaties tot 15 kilowatt begin maart open. Kenners van de zonne-energiemarkt verwachten dat deze regeling ook dit jaar binnen een dag zal zijn overtekend. De regeling voor grotere installaties gaat dertien weken later open.

Naast de SDE-regeling zijn er voor ondernemers nog enkele mogelijkheden om een investering in zonnepanelen financieel interessant te maken. Zo is het mogelijk om zonnepanelen met zogenoemde groenfinanciering te financieren. Dit scheelt al gauw 1,25 procent rente.

Regionale subsidiepotjes
Een investering in zonnepanelen komt ook in aanmerking voor de Energie-investeringsaftrek (EIA). Dit betekent dat 44 procent van het investeringsbedrag mag worden afgetrokken van de fiscale winst van het bedrijf. Ook willekeurige afschrijving van de investering in zonnepanelen is mogelijk via de Vamil-regeling.

Naast de landelijke regelingen zijn er in sommige regio’s ook nog aanvullende subsidiepotjes aan te boren bij investeringen in zonne-energie. Zonnepanelen leveren de meeste elektriciteit als ze zijn geplaatst op daken die op het zuiden zijn gericht. De hellingshoek van het dak mag variëren tussen de 30 en 60 graden.

Als zonnepanelen eenmaal op het dak liggen, hebben ze nauwelijks onderhoud nodig. Bovendien hebben ze een lange levensduur: meer dan 30 jaar. Adviseur ter Horst tekent aan dat op de markt van zonne-energie een groeiend aantal aanbieders actief is dat niet allemaal dezelfde kwaliteitsnormen hanteert. „Doe zaken met vertrouwde bedrijven en kies voor bekende merken.”

Zonnecollectoren voor warm water
Zonnecollectoren benutten zonlicht om water op te warmen. Een eerste voorwaarde om deze techniek toe te passen, is dat er in de stal een behoefte is aan warmte. Dit is in de varkenshouderij vaak wel het geval. Vooralsnog zijn zonnecollectoren financieel echter niet interessant voor de varkenshouderij. Dit blijkt ondermeer uit berekeningen van Wageningen UR Livestock Research. Zonnecollectoren komen bovendien niet in aanmerking voor subsidie via de SDE-regeling.

Gedetailleerde informatie over de SDE-regeling is te vinden op de site van Senter Novem (www.senternovem.nl/sde)