Kweekvlees kan 335 keer slechter zijn voor het klimaat dan varkensvlees
Kweekvlees wordt gemaakt door spierweefsel te laten groeien uit stamcellen. Dat gebeurt in bioreactoren volgens een min of meer zelfde techniek en procedé hoe vaccins geproduceerd worden. Maar dat procedé kost behoorlijk wat energie. De stamcellen groeien in die bioreactoren in een voedingsrijke bouillon. Het wordt voorgesteld als een diervriendelijker en groener alternatief voor traditioneel vlees omdat het minder land, voer, water en antibiotica gebruikt dan de veehouderij en het de noodzaak wegneemt om dieren te fokken en te slachten.
Maar onderzoekers van de universiteit van Californië hebben onderzocht of kweekvlees echt een groener alternatief is. Hun conclusie: Vlees geproduceerd uit gekweekte cellen kan tot 25 keer slechter zijn voor het klimaat dan regulier rundvlees, tenzij wetenschappers die bezig zijn met de ontwikkeling van kweekvlees manieren vinden om het energie-intensieve procedé te veranderen.
4 tot 25 keer groter dan rundvlees
De onderzoekers hebben gekeken CO2-voetafdruk op basis naar de zogenaamde levenscyclus-analyse (LCA) van verschillende kweekvleesmethoden (gebaseerd op de laboratoriumproeven) en ze kwamen uit op een bandbreedte van 19,2 tot 1.508 kilogram CO2-equivalent voor kweekvlees. Dat is aanzienlijk groter dan de minimaal gerapporteerde voetafdruk voor rundvlees van 9,6 kilogram CO2-equivalent. Maar dit is op basis dat de kweekcellen nog niet gezuiverd zijn.
De voetafdruk van alle gezuiverd kweekvlees varieerde zelfs van 246 tot 1.508 kilogram CO2-equivalent per kilogram kweekvlees en dat is 4 tot 25 keer groter dan de gemiddelde wereldwijde CO2-voetafdruk van rundvlees van 60 kilogram CO2-equivalent. Voor kip is dat meer dan 100 tot 750 keer meer (kip is gemiddeld 2 kilogram CO2-equivalent per kilogram kip). Voor varkensvlees (4,5 kilogram CO2-equivalent per kilogram varkensvlees) ligt dit cijfer tussen de 55 en 335 keer.
De onderzoekers stellen: „Gezien de strenge vereisten voor de zuiverheid van de mediumcomponenten voor dierlijke celcultuur, vertegenwoordigen de scenario's met hoge zuivering als groeimedium waarschijnlijk de meer accurate milieu-impact van de kweekvleesproductie.
Productieverliezen niet meegerekend
Daarnaast zijn de onderzoekers gestopt met de berekening van de levenscyclusanalyse bij de poort en zijn productieverliezen niet meegerekend. Dat verlies zou ook nog wel eens aanmerkelijk groot kunnen zijn, omdat elke verontreiniging direct tot het mislukken van de hele bioreactor vol kweekcellen leidt. In de praktijk zou dit betekenen dat de inhoud van de bioreactoren van meer dan 100.000 liter gewoon weggegooid kan worden als deze onzuiver zijn. Het hele procedé vergt daarom een uiterst hygiënische en gecontroleerde omstandigheden.
Bij de voetafdruk van kweekvlees zijn de opslag, transport en andere milieueffecten niet meegerekend. Het opnemen van deze postproductieprocessen zou de voetafdruk van kweekvlees volgens de onderzoekers verder kunnen verhogen. Bovendien menen ze dat kweekvlees waarschijnlijk meer hulpbronnen nodig heeft dan de meeste vleesproductiesystemen.
Commerciële productie onhaalbaar
De verwerking van stamcellen die moeten worden gebruikt voor de kweek van dierlijke cellen is een proces van 18 stappen dat arbeidsintensief is vanwege het niveau van verfijning dat vereist is voor de kweek van dierlijke cellen. De onderzoekers zijn daarom van mening dat commerciële productie van kweekvleesproducten op basis van stamcellen of een ander dierlijk product hoogst onwaarschijnlijk is, gezien dit hoge niveau van verfijning. Tenzij men met nieuwe technieken komt, die minder zijn.
Download hier het rapport (vertalen kan eventueel via Google-translate)
Tekst: Reinout Burgers
Al bijna 25 jaar volg en schrijf ik als journalist onder meer over de varkenshouderij en pluimveehouderij. Twee uiterst boeiende en dynamische sectoren met veel gepassioneerde ondernemers.
Beeld: Wikimedia
Bron: bioRxiv