Column: Het landbouwakkoord klapt: natuurlijk krijgen de boeren de schuld

Het landbouwakkoord is (voorlopig) geklapt. Jammer, maar helaas. Hoewel ik er niet bij gezeten hebt, lijkt het me wel terecht. Een akkoord bereik je alleen als er van twee kanten worden gewerkt aan overeenstemming. Politieke dogma’s zijn dan niet op zijn plaats. Wat ik begrijp is vooral de grondgebondenheid voor rundvee (aantal koeien per hectare) het breekpunt geweest. Terecht dat LTO daar niet in meegaat.

Het landbouwakkoord moet namelijk de natuur redden en daar heeft het aantal koeien per hectare helemaal niets mee te maken. Met name in Zuid-Nederland hebben boeren mooie methodes gevonden om koeien te houden met minder grond. Met allerlei technieken in voer, management en genetica kunnen deze bedrijven voldoen aan de normen voor milieu en klimaat. Waarom is het aantal dieren per hectare dan zo belangrijk voor dit kabinet?

Waarom is het aantal dieren per hectare dan zo belangrijk voor dit kabinet?

Ik kan niets anders bedenken dan dat het een (s)linkse manier is om het aantal dieren te beperken. Omdat er altijd beloofd is dat aantal dieren geen doel op zich is, komt direct een tweede belangrijk punt om de hoek: het vertrouwen. Dat was al broos en ook daar was beloofd om aan te werken. Dat ging best een tijdje beter dankzij minister Adema maar als je dan geconfronteerd wordt met zo’n trucje is het vertrouwen vlug weg. Dat komt namelijk te voet en gaat te paard.

Nu gaat het kabinet verder met een landbouwakkoord zonder boeren. De opmerking die de minister maakt is veelzeggend: 'het kan niet zo zijn dat het kabinet automatisch uitvoert wat in het akkoord al was afgesproken'. Dat is gewoon kinderachtig boertje pesten. Blijkbaar zijn uren en uren landbouwtafels niets waard en alleen voor de bühne geweest. Oplossingen worden niet serieus inhoudelijk beoordeeld maar alleen maar gezien als concessies van het kabinet. Weer wordt de vinger op de zere plek van het vertrouwen geduwd.

In de linkse media (hebben we nog andere?) krijgen de boeren de schuld

In de linkse media (hebben we nog andere?) krijgen de boeren de schuld, de ‘machtige’ lobby van LTO doet het weer. Het beeld wordt geschetst dat de boeren hun zin niet krijgen en huilend weglopen van de onderhandelingen. Columnisten en journalisten die geen idee hebben van de praktijk van de landbouwsector hebben hun mening klaar. Zelfs een boekenschrijfster vond er wat van. Dat commentaar begint dan met de opmerking dat het onderhand maar eens klaar moet zijn. Het heeft lang genoeg geduurd. Dat klopt maar dat wil niet zeggen dat de inhoud goed is.

Ik refereer weer aan het aantal dieren per hectare maar zo zijn er vast nog wel meer. Dat zijn cruciale zaken die je nooit afgeeft. Bovendien is steeds weer de vraag wat je terugkrijgt. De boer levert maar natuurorganisaties leveren niets dan slechts commentaar. En als ze nu al een toezegging zouden doen hebben ze altijd weer een radicaal clubje in hun netwerk om de dolk in de rug te steken. De boer levert maar de politiek levert niets dan vage beloftes. Men kan niet garanderen dat de blijvende boer een tijdje mag blijven ondernemen.

De boer levert maar de verwerkende industrie laat de markt domineren

Vage beloftes over verdienvermogen en gelijk speelveld in Europa zijn het beste wat men kan beloven. De boer levert maar de verwerkende industrie laat de markt domineren. Zij werken aan schaalvergroting en kostprijsverlaging maar de boer moet het doen met een gezellig kleinschalig gezinsbedrijf met geitjes en een wolf in de buurt. De Efteling kan hiervoor entreegeld vragen.

Als dat er dan allemaal niet toe mag doen, is er altijd weer die enorme pot geld. Wie wil er nu niet weggekocht worden? Levenswerk en ondernemerschap wordt vertaald naar harde euro’s. Daar wordt toch iedereen gelukkig van? De loonslaven van de krant en TV weten niet beter. Stop alsjeblieft die miljarden in belangrijkere zaken dan boeren uitkopen. De armoede in Nederland neemt toe en zorg en onderwijs verslechteren. Dat zijn nu typisch zaken waar de overheid verantwoordelijk voor is. De directeur van De Nederlandse Bank adviseerde dit ook al aan het kabinet: stop met het strooien van miljarden.

Stop alsjeblieft die miljarden in belangrijkere zaken dan boeren uitkopen

Geld voor stoppende boeren is geen steun voor de landbouw. Boeren die stoppen zijn geen boer meer en hun geld wordt dus niet geïnvesteerd in de landbouw. Ondernemers die willen stoppen, moeten dat zelf regelen. Ook dat zijn keuzes die ondernemers moeten maken. Een ondernemer die dat goed aanpakt en slim timet komt daar financieel wel uit. Op die manier stoppen er vanzelf boeren en dat kost de samenleving geen cent.

Bovendien worden er dan geen gezonde economische activiteiten in ons land kapot gemaakt. Met het dierrechtensysteem is het aantal dieren best te sturen. Als dat dan zo geregeld is kan het kabinet zich weer richten op belangrijkere zaken, zoals de enorme overlast van de oprukkende padelbaan.