Landelijk meetnet ammoniak onbruikbaar voor bepaling emissie
Het zal menig varkenshouder niet ontgaan zijn dat er een groot verschil bestaat tussen de landelijke meetgegevens van ammoniak en de mate waarin de veehouderij de ammoniakemissie de afgelopen decennia juist heeft verminderd. Logischerwijs zou men een dergelijke vermindering moeten kunnen meten. Niets is minder waar. Dat stelden wetenschapper Jaap Hanekamp en journalist Marcel Crok ook al vast en ook zij kwamen tot de conclusie dat het meetnet niet representatief was.
Geen veranderingen in emissies
Stichting IQuatro, een initiatief van Nico Gerrits, eigenaar van het adviesbureau INCA Consult, heeft naast het meetnet luchtkwaliteit tevens het meetnet ammoniak in natuurgebieden en het landelijk meetnet regenwaterkwaliteit geanalyseerd. Ook de landelijke emissie van ammoniak is in de periode van 1995 tot 2014 niet veranderd en bedroeg naar schatting 60 tot 80 kiloton per jaar. De stichting stelt dat de cijfers uit de meetnetten alleen gebruikt mogen worden om trends op te sporen. De metingen geven geen inzicht in de omvang van de emissie. De rekenmodellen voor de bepaling van de emissie, de atmosferische ammoniakconcentratie en de droge depositie deugen niet.
Natuurgebieden ook lager
De gemiddelde concentratie ammoniak in het Landelijk meetnet luchtkwaliteit bedraagt volgens Stichting IQuatro geen 8,3 microgram per kubieke meter, maar slechts 5 microgram per kubieke meter. De gemiddelde concentratie in het meetnet ammoniak in natuurgebieden ligt volgens de stichting op 3,4 microgram in plaats van 4,5 microgram per kubieke meter zoals door onderzoeksinstituten is gepubliceerd. De stichting stelt dat de cijfers uit de meetnetten uitsluitend te gebruiken zijn om trends op te sporen. De metingen geven geen inzicht in de omvang van de emissie. De rekenmodellen voor de bepaling van de emissie, de atmosferische ammoniakconcentratie en de droge depositie zijn onjuist. De enige verifieerbare stikstofdepositie is die van ammonium en nitraat in regenwater. Het totaal daarvan bedraagt 400 tot 800 mol per hectare per jaar; afhankelijk van de locatie
Kritiek op onderzoeksinstituten
Stichting IQuatro heeft ernstige kritiek op de onderzoeksinstituten die de rekenmodellen ontwikkeld hebben en blijven gebruiken, ondanks dat de betrokken medewerkers al decennia lang geconfronteerd worden met meetgegevens die de modeluitkomsten tegenspreken. De modelberekeningen lijken slechts bedoeld om het overheidsbeleid te ondersteunen en het succes ervan te bevestigen. Echter, alle vanaf 1995 aan de agrarische sector opgelegde maatregelen hebben niet tot enig meetbaar effect geleid.
