Column: Duurzame opbrengst

Een vleesconcept is pas duurzaam wanneer ook de opbrengstprijs vooraf verzekerd is. Teveel concepten starten zonder dat afzet is geregeld tegen een flinke meerprijs. Kom je na een dure opstartperiode bij de afnemer bedelen om een toeslag, dan ben je in feite al te laat. Hij redeneert immers andersom: de boer is al opgestart, heeft zijn idealen al in de stal verwezenlijkt en zal dat dus wel voor de gewone marktprijs kunnen uitvoeren. Erg makkelijk gezegd natuurlijk want wie neemt het initiatief in deze? Vleeshandelaren en inkopers gaan voor de laagst mogelijke inkoopprijs; net zoals varkenshouders dat nastreven bij hun eigen leveranciers. Je kunt het dus niet aan individuele ketenpartijen overlaten; er moet tijdig samenwerking gezocht worden. Wij vonden deze twee jaar terug en konden een stevige meerprijs binnenharken voor een uniek concept met krulstaarten. Met een collectief van tien varkenshouders hebben we dat nu goed onder controle. We zijn allen volledig gestopt met couperen, geen castratie en bij de vleesvarkens geen antibiotica.

Aanvankelijke meerkosten, inclusief een gezonde marge, bedroegen 20 euro per varken; dit wordt ook betaald voor het quotum wat we afspraken. Inmiddels zijn de kinderziektes eruit en de meerkosten voor voer en arbeid blijven bestaan. Het quotum willen we nu graag verhogen; dat maakt het een stuk lucratiever. Het spel staat nu weer op de wagen. De vraag is al gekomen of meer quota samen kan gaan met een lagere toeslag. We hebben goede contacten met de POV, Dierenbescherming, Varkens in Nood en het ministerie. Niemand weet echter goed hoe je een fatsoenlijke meerprijs kunt bewerkstelligen en behouden. Toch is het noodzaak en dat besef dringt overal door. Groene idealen kun je niet verwezenlijken door een boer rood te laten staan. De boer wil alles wel doen, zolang hij maar een fatsoenlijke boterham kan verdienen. De boer is ook zelf aan zet. Af en toe moet je gewoon je poot stijf houden en weigeren om voor niets te werken.